Speren over zee

Vandaag snel gevaren van IJmuiden naar Stellendam. Om 19 uur lagen we op het Haringvliet aan een mooring. Helaas nog een buitje op het laatst, maar verder een lekkere zeildag.
Na de borrel pompoensoep gemaakt van een superpompoen die we langs de weg in Friesland kochten, met nootmuskaat, volgens caribisch recept!
Morgen nog de laatste twee uur varen en we zijn weer thuis.
We weten inmiddels ook dat het met Mette ook heel goed gaat. Daar zijn we heel blij mee. Morgen zien we de bemanning van de Sushi in de haven voor een bbq!

Op weg naar huis

We zeilen nu op de Noordzee met een heerlijk half windje van IJmuiden naar Stellendam. Het moest vandaag want de wind is morgen alweer minder goed. En meteen is dat vertrekkersgevoel er weer. Veel zee om ons heen en we deinen lekker op de golven. Geen andere boten, ondieptes of andere situaties die ons dwingen continu op te letten. De wind trekt wat aan en we krijgen stroom mee. Mathieu zet de waypoints, de autopilot aan en boekjes lezen!

Eergisteren zijn we voor anker gegaan in de kom van Enkhuizen na tocht over het IJsselmeer vanaf Makkum. De kids en Mathieu gingen nog even zwemmen maar kwamen er al heel snel uit, veel te koud! Met het bijbootje nog even naar Enkhuizen, leuke stad waar we de Barnstormer nog tegen het lijf liepen. Het blijft leuk om bekenden uit de vertrekkerswereld tegen te komen.
Gisteren kwamen we nog meer bekenden tegen, de Tarpan, een boot die we op de Azoren kort gezien hebben. Zij voeren de sluizen bij IJmuiden in, wij kwamen er net uit, op weg naar de marina. Als je zo langs elkaar vaart dan is het even goed kijken en eigenlijk pas te laat is er de herkenning en de zwaai!

Tijdens de tocht over het Noordzee kanaal gisteren hebben we nog een halve hartverzakking gehad. Er voer een groot cruiseschip weg uit Amsterdam en net toen dat ons passeerde stak er een klein zeilbootje echt vlak voor dat enorme cruiseschip over. We stonden aan de kuip genageld, vlak voor die torenhoge boeg verdween het naar de andere kant van het schip, uit ons zicht. We verwachtten eigenlijk dat het cruiseschip zou gaan toeteren, maar concludeerden later dat hij het kleine scheepje gewoon niet zag. Ik bedacht me dat er ook niets was dat wij konden doen….Het kleine scheepje kwam gelukkig heelhuids achter het cruiseschip vandaan en de man zwaaide naar ons. Of het van triompf of opluchting was weten we niet. Ik geloof dat wij te geschrokken waren om terug te zwaaien.

Explore Friesland

De aanhoudende harde wind doet ons besluiten nog in Makkum te blijven. We willen wel wat zien en doen en bij de VVV besluiten we een fietstocht te gaan maken, de Aldfaers erfgoed route te gaan doen. Eerst fietsen scoren. De plaatselijke fietsenman verhuurt geen kinderfietsen maar beveelt ons twee electrische fietsen aan, dan kunnen we makkelijk met de kids achterop tegen de wind in.
En joepie wat fiets dat lekker met zo’n motortje erbij. We scheuren
Door de weilanden en over koeienroosters met de hardewind om onze oren. We bezoeken Exmorra waar een oud schooltje, schoenmakerij en huis te zien zijn. Er staat een echt drankorgel en we snappen nu waar die uitdrukking vandaan komt.
Allingawier is een heel museumdorp waar we bij de smid de set van de Kameloen oplopen. Met al die oud ingerichte en bewaarde huizen en werkplaatsen krijgen de kids een goedbeekdvan hoe het ervroeger uitzag. Alleen was het toen een vissersdorp dat aan het Makkumermeer lag. Nu zien we alleen weilanden!
We trekken een lange sprint naar Workum. Een hele leuke plaats waar Mathieu de bouwmarkt induikt om een stukje isolatie voor de koelkast te kopen (die het overigens heel goed doet, dus Thieu kan zichzelf altijd nog verhuren als koelkasten-man…). En we trakteren onszelf op bitterballen!
De 9 km terug gingen heel snel en Mathieu kookte lekker voor ons met d evis die hij op het Texelsevistijn had gekregen.

Maandag gingen we met de bus naar Sneek. Max wilde heel graag naar de zandsculpturen daar. Net toen we aankwamen begon het te plenzen. Maar er was koffie met oranjekoek en omdat het thema Hollywood was konden de kids naar allemaal stukjes film kijken. We konden ook even goed bestuderen hoe ze de sculpturen maken. Leuk hoor ik krijg meteen kriebelende handen. En gelukkig staan er aan het einde vd prachtige beelden twee tafels waarop je zelf aan de slag mag. Fien, Max en ik maken ons eigen beeld.
We wandelen door Sneeken gaan nog naar het scheepvaartmuseum, ook erg leuk. Daarna in de bus naar Woudsend waar Jop en Heleen een huisje hebben gehuurd. Er blijken ook andere vrienden te zijn, Michel en Martine. Terwijl de 7 kids in de speeltuin spelen kletsen wij lekker. We eten bij Meisje Loos waar ze geen enkel probleem hebben met onze chaotische, gillende en hollende kinderschare. Heel gezellig!
Heleen brengt ons met de auto terug naar de boot.
En dan is ons Friese avontuur voorbij want inmiddels stampen we op het IJsselmeer op weg naar Enkhuizen!

Door naar Friesland

Met behoorlijke wind vertrokken we vroeg richting vasteland. Eigenlijk wilden we nog naar Vlieland maar de weersvoorspellingen waren niet goed en met nog een week te gaan moet we ook nog maar huis komen. Dat is wel een nadeel van zeilen: stress om op tijd thuis te komen.
Met een bange Fien op de vloer van de kuip en een vervelende kettingreactie in de badkamer (deurtje klapt open tegen de kraan, die gaat lopen terwijl ik de afsluiter vd afvoer dicht had gezet, dus al het water liep eroverheen en verdween in de bilge onder de vloer, grr) begon het goed. Na een tijdje dweilen moest ik echt naar buiten. Misselijk! Het ging snel over en ook Fien werd rustig met wat muziek in haar oren.
Het ging wel hard en we waren snel in de sluizen bij Kornwerd en daarna op het IJsselmeer. De eerste haven gepakt: Makkum. De gemeentehaven ligt tegen het dorp aan en daar liggen we goed. Laat die storm nu maar komen. Ons te koop bordje doet het ook goed zo vlak langs de kade, er komt een geinteresseerde duitser op ons af.
We wandelen door het lieflijke dorpje en doen boodschappen. Op de boot warme chocolademelk met slagroom en friese koek, hmmm. Buiten trekt de wind flink aan en regent het, de kids kijken film terwijl Mathieu en ik in slaap vallen…

Lekker op Texel

We hebben een paar leuke dagen gehad op Texel. Fietsen gehuurd en naar Ecomare en het strand gefietst. Terwijl ik lekker op het strand bleef liggen (slapen) ging de restkarten. Superleuk.
De volgende dag naar de slufter, een mooi natuurgebied waar we lekker gewandeld hebben. Terug via de zelfpluktuin waar we bramen, aardbeien en tomaten zelf geplukt (en gesnoept) hebben. En ‘s avonds natuurlijk vis eten! Er staat verl wind en af en toe ern bui. Gelukkig was de Notendop in de haven om onze dekramen dicht te doen.
De 9e aug was onze trouwdag en was er feest in de vissershaven, het havenvistijn. Voor donaties voor het goede doel kon je allerlei vis proeven, bijzondere vangsten bekijken, activiteiten doen. De kids vonden de kraam waar allemaal opgeviste oude botten mocht meenemen. Er stond iemand bij de ze vertelde wat het was. Schouderblad van een mammoet, rib van een os, tandbot. Dat was natuurlijk cool. Nog met de Notendop gegeten, ook ter afscheid want we gaan terug naar Friesland. Die paar dagen op Texel waren heel leuk.

Regen op Texel

Na ons waterplantenavontuur in Hoorn was het tijd om verder te gaan. De weg terug over de ‘Hoornse Hop’ was niet echt ontspannen, we waten ondanks de aanwijzingen vd havenmeester bang dat we weer aan het grasmaaien waren.
Via Enkhuizen zijn we tot de Waddenhaven gekomen. Eigenlijk wilden we aan de remmingwerken voor de sluis blijven slapen. We lagen daar naast de KNRM loods waar allemaal vakantiekinderen van Humanitas rondgevaren werden. Of onze kids ook een rondje mee wilden? Nee, dat durven ze niet. De stoere binken van de KNRM durfden geen oceaanoversteek te doen, ieder zn eigen ding zullen we maar zeggen. We kochten wel een nieuw KNRM vaantje, onze oude was na de reis geminimaliseerd. Voelen we ons minder bewaard als we nog eens gered moeten worden…
Het was er gezellig tot een boze stem van de sluiswachter ons via zijn omroep installatie vertelde dat we daar niet mochten blijven liggen. Jammer dan maar door de sluis naar de Waddenhaven waar we prima tegen een grote oude platbodem aan lagen.
‘s Ochtends om 9 uur was het gunstig tij om te vertrekken naar Texel. Een lekker tochtje langs verschillende banken met zeehonden. Het was even wachten maar uiteindelijk was er ook nog plek in de haven van Oude Schild. We liggen in een grote haven die helemaal afgeladen vol ligt, als haringen in een ton (of sardientjes in blik) liggen rijen boten naast elkaar. En na de zomer is het hier weer leeg. Op het eiland is het ook drukker dan ik me voorgesteld had. Voordat het begon te regenen hadden we nog tijd om naar het museum Kaap Skil. Mooie en leuk opgezet over oa maritieme historie van Texel. Nog wat lekkere vis gekocht en snel voor de grijze wolken naar de boot. Nu zitten we in de kuiptent terwijl het buiten flink tekeer gaat. Morgen lijkt het wel weer ok te zijn en gaan we kijken of er ook rustige plekjes zijn op dit eiland…

Nog een spannende dag!

Na het ontbijt hebben we overleg met Joost die iets meer weet uit Beverwijk. Mette heeft eerste en tweede geaads brandwonden op haar benen. Ze zullen er zeker nog een paar dagen blijven, dus zij besluiten de boot zo dicht mogelijk bij Beverwijk neer te leggen. Ze hebben nog geen idee hoe het daarna zal zijn. Anne stuurt een foto van een knipogende, vrolijke Mette en spoort ons aan om lekker te gaan. Met pijn in ons hart besluiten wij door te gaan. We spreken af contact te houden, dan kunnen we elkaar later eventueel nog treffen.

We varen via Amsterdam naar het Markermeer op weg naar Hoorn. Een dagje op de motor, er is geen wind. In de kom voor Hoorn zien we veel waterplanten groeien. Enige tijd later loopt de snelheid terug en later doen we met moeite drie knopen, terwijl dat normaal zes is. We hebben enorme aanhang van die planten. We draaien, vaten achteruit maar het helpt niet. Als nig langzamer gaan en de motor hoorbaar gaat protesteren trekken we het zeil en dobberen een tijdje. We zien Hoorn al lang maar komen er niet. Dan de motor voorzichtig weer aan. Na een tijdje begint die weer te bonken en toen hebben we het anker maar uitgegooid, vlak voor de haveningang. Vloekend controleert Mathieu de wierfilters maar daar zit niks in. Dan zoekt hij op internet op wier en Hoorn en blijken we niet de eersten te zijn met dit probleem…vanuit de bijboot haalt Thieu met de pikhaak zo een heleboel wier van de kiel.
Nog enigszins gestrest gaan we slapen en gaan morgen een oplossing zoeken.
De eerste stop de volgende ochtend is bij de havenmeester. Om een lang verhaal kort te maken (rijkswaterstaat, lokale hulpdienst en commerciele bergers,…) worden we de haven in gesleept. Een grote rib met vier mannen van de lokale reddingsdienst in droogpakjen en helmen sleept ons naar de haven. Wat een bekijks hebben we zeg! Met twee bootjes parkeren ze ons op een mooi plekje in de oude haven. De havenmeester regelt een lokale palingvisser die kan duiken. Hij is overdag aan het vissen dus we hebben ondertussen mooi de tijd om Hoorn te bekijken.
We gaan naar de film en het museum vd 20e eeuw. Erg grappig, maar je voelt je wel oud als je roept: he zo’n walkman had ik vroeger, of die radio hadden opa en oma. Hoorn is erg mooi, fijn dat we het gezien hebben.
Maar echt opgelucht zijn we als de duiker zijn palingboot langszij legt en bakken met zeewier onder de boot vandaan haalt. De schroef maakt hij met een mes vrij. Er ligt een halve kuub wier in hun boot dat ze later op de kade leggen voor de gemeentereiniging. Zoveel hebben ze nog nooit gezien!
Mathieu start de motor en ook die lijkt opgelucht adem te halen. Opgelost, pff. Ja zeilen is nooit saai zegt een vrouw op de boot achter ons. En ik maar hopen op een rustige vakantie….

Een dag van uitersten

Eergisteren was een dag van uitersten en schakelen.
We zijn vroeg opgestaan om de rij voor het Achterhuis te ontwijken… toch nog anderhalf uur in de rij gestaan. We hadden Bregje meegenomen, die wilde er ook graag heen. Joost en Anne gingen iets anders doen met de kids en ‘s middags zouden we naar Hoorn varen.
Maar het liep anders. Toen we in het Achterhuis waren kregen we een wap dat Anne met Mette naar het ziekenhuis was. Mette had een kop hete thee over zich heen gekregen. We besloten met Bregje in de stad te blijven. De andere kids gingen met een andere boot op stap zodat Joost ook naar het ziekenhuis kon, inmiddels Beverwijk.
Wat verdwaasd liepen we door het Achterhuis dat op zich al veel indruk maakt. Voor Mathieu en mij ook de eerste keer dat wij er waren. In verschillende quotes geeft Anne aan dat ze wil dat ieder leven evenveel waard is. Zij kon niet vermoeden dat er meer dan een halve eeuw later het toonbeeld van tolerantie aan het Achterhuis voorbij zou gaan: aan en in de gracht waren de voorbereidingen op de Gay Pride in volle gang.
De kids wilden het graag zien en we schakelen terug naar heden. We vonden zowaar nog een schitterende plek aan de kade. Ondertussen wappen we om op de hoogte te blijven van de Mette.
Carnaval op het water is leuk (zelfs Conchita kwam voorbij). Tot er een boot met leernichten met blote billen langskwam en Max zei: ‘ ze weten toch wel dat er kinderen bij zijn?’… Ik heb een heleboel voorlichting gegeven; aids, soa, pfff…

Terug in de haven hebben de kids gedoucht en ben ik heerlijk in bad geweest met uitzicht op de haven, geweldige badkamers hier. We eten met Joost en de kids die daarna weer naar het ziekenhuis gaan. Hoe het de komende dagen zal gaan weten we nog niet. Na deze heftige dag maar vroeg naar bed, we zijn allemaal gesloopt!

Verjaardag in Amsterdam

We vieren de verjaardag van Fien met taart van de Hema naast de haven. Daarna gaan we naar Nemo. Ik ga met de lift naar het dak en blijf daar de restvan de dag op een stoel in de schaduw zitten. De anderen vermaken zich binnen met superzeep bellen, emmers water, kettingreacties en veelmeer. Ze komen afkoelen in de waterpartijen op het dak, heerlijk.
Na Nemo gaan we naar Leidsche plein. Daar gaan we op Fiens verzoek sushi aan de lopende band eten. Het is een klein tentje en met de drie boten zit het meteen half vol. Niet alle kids vonden alles lekker maar de volwassenen wel.
Het was een superverjaardag!
En nu hebben we een tiener in huis!