BB met G

De tocht van Scheveningen naar Texel begon heerlijk, een B(bimini) met B(boek) en G(genaker). We vertrokken om 7 uur want het is een eind. Er was weinig wind dus al snel het boek erbij. Heerlijk met herinneringen aan onze oversteken.
Maar de wind trok snel aan en de Noordzee deed haar reputatie eer aan; vervelende golven. Boeken weg klooien met zeilen, genaker eraf. Fien erg ongelukkig. Bij IJmuiden contact met de Sushi. Daar was het niet gezellig en zij stelden voor om bij IJmuiden naar binnen te gaan en naar Amsterdam te gaan. Fien besloot voor ons want zij is morgen jarig. En A’dam is dan ook leuk!
Binnen de havenhoofden was het weer kalm en na een paar uur motoren waren we bij de nieuwe jachthaven. We draaien de toegewezen box in en … liggen naast de Notendop met daarop Fien haar vriendje Daan. Totaal onverwachte verrassing. We lassen snel een borrel in en de acht kids spelen en picknicken op de steiger.
We bellen Anneke en Rob, de tante en oom van Mathieu en Anne (vd Sushi), en nodigen onszelf daar te eten uit.
De kids voor de tv en wij gezellig aan tafel. Pas om 22.30 lopen we door CS op weg naar het pontje dat ons terugbrengt naar de haven.
Geen BB met G dag, maar een B(borrel) met V(vrienden) en F(familie) dag. Texel moet nogeven wachten, morgen vieren we Fiens verjaardag hier!

Verwaaid… Klussen!

Vandaag wilden we van Stellendam naar Scheveningen varen. De wind was fors en pal tegen dus we zijn maar niet gegaan.
De kids zwemmen veel en kijken soms een film ( met zes kinderen voor ern klein scherm!). Max maakt vier loom
Poppetjes per dag.
Mathieu en ik halen het grootzeil naar beneden en leggen dat op het grasveld. Dan kan ik wat naden repareren. We hebben nog een heel nieuw zeil en overwegen even om dat erop te zetten, maar besluiten toch om dat crispie nieuw te houden voor een eventuele nieuwe eigenaar.
Mathieu en Joost werken een groot deel van de dag aan de gasinstallatie van het fornuis in de Sushi. Zoeken naar de juiste winkel, een paar keer terug voordat ze de juiste spullen hadden… Het voelt weer alsof we onderweg zijn.
Nu met leenfietsen naar een tarrasje gefietst met grote speeltuin. Wij uitpuffen en kids lekker spelen!

Zeilen in Nederland…

Vandaag de tweede dag van onze vakantie. Ik mediteer elke dag 15 min om vast te houden aan mijn pogingen om mijn hoofd leeg te maken. Dat bevalt goed. Bewijs: het regent al de hele ochtend en ik heb Mathieu nog niet gevraagd om door te varen naar zonnige oorden….

We zijn samen met de Sushi op pad. Gisteren was het heerlijk weer. Geen wind en erg warm. Dus na de brug pakten we de eerste mooring om lekker te zwemmen. De kids hebben uren in het water gelegen, van de boot af gesprongen en achter de bijboot aan naar Tiengemeente gesleept.
Nu liggen ze weer in het water…in de regen. En ze vinden het nog steeds lekker. Hmmm ik duik er ook maar even in denk ik!

Vertrekkersstress

De kids hebben vakantie en we gaan vanaf dit weekend drie weken varen. Lekker rustig weg in eigen land.
De voorbereiding kost altijd veel tijd. Ik moet nog naar het ziekenhuis om de immunotherapie te tanken. Fien en Max gaan mee en spelen op de stoel, omhoog, naar voor en achteren.. Als ik in een bed aangekoppeld lig komt de lunchkar langs en is het feest compleet. De dag na de vakantie weer, dan kunnen we precies drie weken weg.

‘s Middags laden we de auto in. Wat nemen we toch altijd mee als we naar de boot gaan. We zijn blij dat we morgen nog een keer langs huis komen (als we naar de verjaardag van Eline in Amsterdam gaan) zodat we de dingen die we vergeten zijn nog op kunnen halen.

Thieu ligt de hele zaterdagochtend weer te zweten onder het keukenkastje om de koelkast te maken. Hij installeert ern complete nieuwe set met compressor en vriesvak. Dan is het even spannend…. En ja hij doet het! Nu hebben we ook weer koele drankjes op vakantie, heerlijk. Het is een stuk stiller en de nieuwe koelkast trekt de helft van het vermogen van de oude. Even vragrn we ons af waarom we dat ding niet voor de reis vervangen hebben…. Maar ja het was niet dat we toen niets te doen hadden…
Zo ik hoop dat het qua klussen hierbij blijft de komende weken. Lekker op vakantie.

Wel leuk!!

Ik las mijn vorige blog net terug. Zijn er dan geen leuke, goede dingen? Jawel hoor:
Het gaat goed met de kids. Ze zitten weer lekker in hun vel (lekker moe vlak voor de vakantie) en hebben hele goede citoscores! Dus he, ik kan altijd nog juf worden…👫
Mijn haar groeit weer en ik krijg iets dat op krulletjes lijkt.🙆
Het lukt om de chemo-kilos er langzaam af te te krijgen.
De bijwerkingen van de anti-hormoonpillen vallen erg mee.😅
Ik heb weer eens ontdekt hoeveel lieve vrienden en vriendinnen we hebben.❤
Over anderhalve week is het vakantie. Geen ochtendstress meer! Dan gaan we drie weken lekker rustig zeilen in Nederland. IJsselmeer en Wadden! Mathieu is nu al aan het zeilen. Met een vriend mee om zijn boot naar Denemarken te varen!⛵
Ik ben weer aan het sporten; pilates en fitness. Spierpijn is fijn…👍
In mei 2015 wordt ik Gent geopereerd. Dan gaat dat ellendige knalharde ding eruit en krijg ik weer een gewone borst. En een platte buik 😜

De rem

Ik lig weer voor mijn driewekelijkse immunotherapie in het ziekenhuis. Dat is altijd een moment dat ik denk aan het blog, waarom weet ik niet. Het is te lang geleden dat ik iets gepost heb.

Met alle lange weekenden de afgelopen tijd hebben we heerlijk gezeild. Ankeren, liggen op de Archipel of de Mosselbank. We komen veel bekenden tegen en vermaken ons door het mooie weer goed. Max oppert de boot niet te verkopen en die te houden als vakantiehuisje. We komen er nog steeds tot rust.
Ik voel me fysiek steeds beter en doe dus ook steeds meer. Avondvierdaagse, mee op een schooluitje naar het WK hockey. Maar het kost me heel veel energie. Al snel voel ik dat ik zo niet door kan gaan. Maar ik kan de rem niet vinden.
Van de bedrijfsarts krijg ik een uitbrander. Je voelt je misschien weer beter, maar je lijf heeft echt nog rust nodig. Dus ik ben weer opgehouden met mijn dag volplannen en te veel dingen doen, hoe graag ik het ook wil…
Ik ga een paar dagen naar de boot, alleen als een soort retraite. Lezen, wandelen, zwemmen….alleen dingen waar ik zin in heb en energie van krijg.

Ik blijf in een soort gevechtmodus met mezelf. Tijdens chemo en na de operatie kon ik niet anders dan rustig aan. Nu moet ik mijzelf temporiseren en dat vind ik lastig en frustrerend. De artsen zeggen dat het wel belangrijk is om juist nu te temporiseren. ‘Ik wil je niet aan het schrikken maken maar deze fase kan lang duren. Doe dingen die je leuk vind en waar je energie van krijgt, niet dingen die ‘moeten”. Op de rem dus, pff. Niets voor mij, dus ik moet mezelf opnieuw uitvinden. Daardoor vind ik deze fase wellicht nog de lastigste. Het gevoel dat ik nuttig moet zijn, kan niet langer mijn drijfveer zijn. Terug naar mezelf, wat wil ik graag?
Genieten op recept. Terwijl ik dit opschrijf voel ik me zo’n zeikerd want wie wil dat nou niet?

Lang weekend op de boot

Afgelopen weekend vier dagen op de boot geweest. Heerlijk.
Steeds als we er zijn twijfelen of we de boot willen verkopen of toch maar zelf houden. Als we heerlijk achter ons anjer liggen of lekker varen kiezen we houden. Als we de toch steeds terugkerende klussen doen kiezen we verkopen…
Het is heerlijk weer en we varen naar de Grevelingen. Daar liggen we twee dagen bij de Mosselbank waar ook de Notendop naast ons komt liggen. De kids spelen op het eiland, wij klestsen bij. De volgende dag willen we naar de Archipel maar na wat klussen stort ik in en blijven we lekker liggen. We hoeven niks. We hoeven ook niet te stressen over op tijd terug varen naar Numansdorp want de boot blijft in Bruinisse liggen tot het komende (weer lange) weekend.
We hebben Nout, een vriendje van Fien, bij ons. Gezellig en leuk boor de kids om het leven aan boord te laten zien. Dan merk ik weer hoe makkelijk wij weer in de routine van de reus gaan. Daar horen allerlei patronen bij die we Nout uitleggen. Hij wil graag nog ankeren dus we varen de laatste dag nog naar de Archipel.
Onderweg komen we de Ritme tegen met Olav aan boord. Zijn zoon zeilt voor hem uit in een optimist. Zo bijzonder om midden op het water mensen tegen te komen die voor, tijdens en na de reis zo met ons meeleven.

Na het weekend voel ik me twee dagen niet lekker. Veel moe, emotioneel en pijn. Het is zo moeilijk om maat te houden in wat ik kan en wat teveel is. Was het weekend toch te druk of heb ik gewoon off-days? Komend weekend weer lekker naar de boot. Nog relaxter dan maar. Er wordt gelukkig heel mooi weer voorspeld!

Dag pruik!

Sinds Kerst zegt Mathieu dat mijn haar weer groeit. Het duurde een tijdje voordat ik dat ook geloofde maar eind januari zag ik het ook. De eerste stekels gingen snel, daarna kon het me niet snel genoeg gaan.
Mijn pruik was in de koude maanden mijn vriend. Man ik heb te doen met mannen met weinig haar – koud!
Maar toen het twee weken geleden lekker weer werd kreeg ik ruzie met dat ding. Veel te warm. Hij ging steeds minder op.
De kids vonden het nog wat te snel als ik met mijn ultrakorte coupe op het schoolplein kwam. Maar toen het heerlijk zomers weer werd en mijn haar al was dekkend was heb ik besloten: ik doe hem niet meer op.
Fijne positieve reacties op het schoolplein, een enkele onderzoekende blik en een beetje boze Fien. Zij moet toch altijd wennen. Daar heb ik altijd goed op gelet, behalve deze keer. Het ding moest af, sorry schatje. Max en zijn vriendjes hebben zachte haren even gevoeld.

Ik heb de pruik nu bijna twee weken niet meer op gehad. Mijn wimpers en wenkbrauwen zijn er ook weer. Heerlijk die fase is afgesloten.

Fase IV

Ik wist dat het ging komen, toch draai ik er al dagen omheen. In mijn tas ligt het doosje met de pillen die ik de komende vijf jaar moet gaan slikken. Een weekend research op internet heeft niet genoeg opgeleverd om het niet te doen. Onderzoek wijst uit dat dit de kans op herhaling van de borstkanker aanzienlijk kan verkleinen. Ook een serieus gesprek met de oncoloog leverde geen redenen op om er niet mee te beginnen. Toch heb ik geen zin in. De pillen blokkeren de werking van mijn hormonen. De bijwerkingen op de bijsluiter wordt je niet blij: opvliegers, hoofdpijn, misselijk, gewrichtspijn, gewichtstoename,….
Ik hoor en lees verschillende verhalen dus wat het bij mij gaat doen moeten we gaan ervaren.

Eigenlijk had ik gisteren moeten beginnen. Toen heb ik de pillen ook braaf gehaald en daarna diep in mijn tas laten zitten.

Dan vandaag maar beginnen… of morgen… Mijn oncoloog leest dit blog vast niet hihi!

Weer op de boot!

We zijn op de boot. Een heerlijk en vertrouwd gevoel, bijna alsof we niet weggeweest zijn. De kids zijn meteen op hun gemak, alles is nog zo bekend.
De zon schijnt en we gaan borrelen. Het leven aan boord is simpel. Fijn dat we dat nog kunnen.

Morgen komt Francois zodat hij en Mathieu het zeilwerk kunnen doen. Ik ga rustig zitten genieten. En de kids laten zoen dat ze zich prima kunnen vermaken aan boord. Het weer is morgen prima, daarna wordt er slecht weer voorspeld. We zijn nog steeds verwende bluewater cruisers…
Cheers!