Dag 25 en 26: 39 uur motoren

We worden wakker en zien weer grote schepen de sluizen in en uur gaan. Het tij wekt mee aan een redelijk relaxte ochtend, we gaan pas om 9.30 door de sluis en kunnen nog een potje voetballer op de kant.
Aan de andere kant wacht ons de lange tocht naar Vlieland, ongeveer 165 mijl. We willen zo lang mogelijk zeilen en op de Elbe lukt dat redelijk. maar later op zee is er geen wind meer dus helaas, motor aan. De wind blijft de rest van de reis weg. Thieu en ik schakelen snel over op wachtschema en draaien dat de nacht door. Mathieu trekt het langste lucifertje en ik krijg de hondenwacht.
We hebben veel lol onderweg. Er is veel deining met golven die nauwelijks zichtbaar zijn maar de boot toch redelijk laten slingeren, lastig want je vergeet nog wel eens iets vast te houden of goed vast te zetten. Tijdens de borrel vliegen de olijven en stukjes worst om en de pan met (gelukkig een restje) macaroni valt tijdens het eten in de kuip. Mathieu en Max gaan de kuip poetsen en… maken meteen ons bad schoon. Met al dat gemotoriseerd hebben we voldoende warm water en gaan we allemaal in bad! Heel bizar om midden op zee in bad te zitten, maar wel erg lekker (het bad is een grote bak die onder de kuip zit).
De nacht komen we goed door, we zeilen nog steeds niet en hoeven dus alleen maar goed op andere boten te letten, en dat zijn er best veel. Door de deining leggen we Max en Fien samen aan de stuurboord kant op de bank te slapen (we zetten er een slingerzeil voor zodat ze ‘klem’ liggen en niet gaan rollen in bed). Wij slapen om en om op de bakboord bank. Mijn hondenwacht is heerlijk, het is erg donker doordat er geen maan is en je ziet het opspattende water naast de boot schitterend fluoriseren. Ik lees verder in
mijn boek en ben veel bezig met het in de gaten houden van de vissersboten en grote schepen. Af en toe moet ik uitwijken. Met een kop thee en chocolade is de drie uur zo voorbij!
De volgende ochtend schijnt de zon maar is er nog steeds geen wind.. Dus we motoren verder naar Vlieland.
De kids vermaken zich goed en lopen de hele dag in hun pyama, zingen liedjes van Dolfje Weerwolfje, we doen spelletjes en lezen veel.
Dan bekijkt Mathieu op internet de site van de haven van Vlieland en zien we dat er de hele week (!) geen plek is, we bellen om dat te checken en het blijkt waar. Dat is wel erg jammer want nu moeten we nog 25 mijl langer motoren naar Den Helder. Gelukkig steekt er toch wat wind op en we zetten de genaker. Dat is lekker rustig zeg!
In de haven vangen Max en Fien krabben en ruimen wij de boot op. Een nacht doorzeilen gaat prima, volgende keer graag met wat meer wind!

Dag 24: Noord-Oostzee kanaal

We zijn vroeg (5 uur is dit vakantie??) vertrokken uit Horup en zeilen lekker snel richting Kiel. Vandaag willen we 80 mijl maken dus een lekker gangetje is wel fijn. De wind is vannacht gedraaid en helpt enorm mee. Om beurten slapen we nog wat en al snel zijn we bij Kiel en de ingang van het Kielerkanaal. Na de sluis moeten we moteren en goed rechts houden want er komen echt joekels van schepen vlak langs ons.
En dan schijnt de zon en het lijkt erop dat dat zo blijft….. Muziekje aan in de kuip, borrelen en maar motoren. We eten buiten in de zon en gaan plat naast de mast liggen om te zien of we onder de vele bruggen heen kunnen (wat altijd makkelijk gaat want hier zijn we maar klein in vergelijking met de containerschepen die er ook onderdoor gaan).
Aan het einde van het kanaal zijn we in Brunsbuttel en passen niet meer in de haven. We leggen aan de achterkant van de dieselpompsteiger aan. Snel motor uit want die zijn we nu wel zat. De rest van de avond en nacht komen er nog grote schepen langs die voor de sluis wachten. Buiten valt het gebrom van hun motoren wel mee, maar beneden onder de waterlijn klinkt het alsof iemand met een kettingzaag de boot bewerkt, wat een herrie die zo door het water gaat. Gelukkig slapen de kids er doorheen.wij volgen snel!

Dag 18-22: een verloren potje dobbelen met het weer

Even een update van de afgelopen week. Nadat we waren uitgeslapen van Legoland zijn we vertrokken richting de kleine belt. Eerst nog zeilen maar later op de motor. Al snel zagen we de eerst tuimelaars en dus zat Fien snel verwachtingsvol op het voordek. De dagen erna zagen we ze regelmatig! Nadat we de bruggen over de kleine belt waren gepasseerd hebben we geankerd in het gamsfjord. Aan de oever liggend hier trouwens de mooiste huizen in het groen verscholen. Erg mooi. Ook de ankerplekje was mooi en de zon brak zelfs door dus werden de zwembroeken aangedaan om te gaan zwemmen. Met Fien en Max in de bijboot dook Mathieu het water in. Dat leek Max ook wel wat: hij ging hoog op het zwemtrapje staan en zei “ik ga springen hoor!” en na wat aarzelen sprong hij echt! De temperatuur was niet helemaal als verwacht en Max probeerde wild trappelend uit het water te komen. Een beetje geschrokken was Max snel weer aan boord. Maar wel als de held van de dag!

De volgende dag stond er een lekker windje uit het noordwesten. Met de gennaker op hebben we de hele dag lekker gezeild

Aan het eind van de dag weer geankerd in de baai bij Dyvig. Een prachtige baai gesloten voor alle winden met een aanloop door ondiepe geul om een landtong. Hier met het bootje naar de kant voor een wandeling. na een korte klim hadden we een prachtig uitzicht over het fjord.

De volgende ochtend hebben we een kort stukje gevaren naar augustenborg. Het regende inmiddels continu en het dorpje bleek minder leuk dan de vaarwijzer deed voorkomen. Zelfs een café met warme chocolademelk bleek niet te vinden en het hotel aan de haven bleek enkel slootwter te serveren.

De volgend ochtend zijn we door het alssund naar Sonderborg gevaren. In tegenstelling tot wat de vaarwijzer zei was dit een allerardigst dorpje. Help hielp wel dat het wat droger was en er af en toe een waterig zonnetje scheen. Aan het eind van de dag een hapje gegeten bij een restaurant aan de haven.

Alhoewel het hemelsbreed nog maar 30 mijl is naar Kiel lijkt het erop dat we harder hadden moeten doorvaren. De wind draait langzaam naar het zuiden en trekt flink aan. Het gebrek aan weerinfo begint zich een beetje te wreken. Het waait elke dag steviger dan we verwachten. Vanochtend zijn we vroeg uit sonderborg vetrokken. De wind stond echter zo op de kop dat we ongeveer 70 mijl zouden moeten varen. Dit vooral door de krappe kruishoek. We liggen dus nu in de haven van horup hav te wachten op minder wind. Gelukkig nu wel internet hier: wind zou moeten afnemen en dus tijd een update te schrijven.

Dag 16 en 17: wind en Legoland

Na de verwaaide dag op Samso kozen we heel vroeg het ruime sop. Niet overal zo ruime, we moesten het eerste uur tussen allerlei ondieptes manoevreren. Er was veel wind en een minder ruime koers dan we gehoopt hadden, samen met de golven die er toch nog stonden van de afgelopen dag was het een bumpy- ride. Op een gegeven moment hadden we geen info meer van de windvaan, hij zat er nog wel op maar geen van ons vond het verstandig om in dit weer de mast in te gaan. ‘S avonds in de haven bleek het te laat en waren we de windmeter onderweg toch helemaal verloren.
We wilden 50 mijl varen naar Vejle. Uiteindelijk zijn we Juelsminde gegaan (en toch 50 mijl gevaren). Redelijk grote nieuwe haven. Nu bleek Fiens bed nat te zijn, waarschijnlijk van een raampje dat voor het eerst echt veel water heeft gezien.

De volgende dag zijn we met de bus via Vejle naar Billund gegaan, drie kindertjes wilden graag naar Legoland, vier kindertjes hebben zich een hele dag prima vermaakt. De busreis ( ruim 2,5 uur) was ook leuk, we zien wat van het land dat we steeds alleen vanaf het water zien. We zijn vroeg vertrokken en waren voor opening (10 uur) bij Legoland. Het was er al heel druk en het voelt lang geleden dat we tussen zoveel mensen stonden. Het park was erg leuk, mooie bouwsels van Lego en hele leuke attracties. Tussen de buien door werden we nat van de waterattracties, maar dat kon de pret niet drukken. We hebben brandweer gespeeld (en gewonnen), in achtbanen gezeten (zelfs Fien!, Max die gaat overal in) en leuke acts gezien. In de bus terug naar huis hebben een lange tijd alles wat we gedaan hebben opgenoemd. Het was geweldig en… we hebben in de zon gegeten als mooi einde van de dag! Fien en Max vielen thuis snel in slaap.

‘s avonds hebben Mathieu en ik de rest van onze vakantie verder gepland. Ik moet er wel aan wennen dat je steeds aan het plannen bent; zijn we op schema zodat we op tijd weer naar huis kunnen? Je bent steeds onderweg en komt steeds ergens aan, maar je bent er nooit. Ik moet soms nog wel wennen aan het feit dat de reis de vakantie is! Maar ondertussen genieten we enorm van de reis, de boot en ons gezin.

Lekker zeilen

Dag 15: Toch een heerlijke dag

Een half uur later dan voorspeld door windfinder hield het plotseling op met waaien en brak de zon door. Iedereen kwam uit z’n boot, trok korte broeken aan en genoot van het heerlijke weer. Alle luiken open, matras naar buiten, alles weer droog! Wij zijn nog naar een strandje gegaan waar we heerlijk in en bij het water gespeeld hebben. Buiten eten, lukte ook nog. Dan is het weer van de afgelopen nacht en ochtend snel vergeten. Als toetje nog een prachtige zonsondergang. Toch een heerlijke dag!

Weer lekkage

Mijn bed is weer nat!
Nu gaan we achter de oorzaak aan. Thieu inspecteert de afwatering van de bakskist en ja hoor het water loopt in de bakskist en daarna in mijn bedje. Schot achter ons bed weg en Thieu propt zich elegant achterin. Ik voer een draad door en ja hoor gevonden! Opgelost! Toch goed dat verwaait liggen, kunnen we niets anders dan dit soort klusjes doen haha.
En nu koffie en de kachel hopelijk voor de laatste keer op mijn dekbed (en ik ga kijken of ik nog wat muntjes kan vinden om Thieu onder de douche te sturen…)

Dag 15: Aan lager wal

Toen we gisteren terugkwamen van de fietstocht bleek de wind gedraaid was en lagen we in de harde wind aan lagerwal tegen te steiger aan te beuken. We sliepen erg slecht, want het water beukte met volle kracht tegen de boot. Fien kwam bij ons liggen en Thieu verhuisde naar de bank (uiteindelijk de beste keus want daar hoor je het klotsende water minder) Af en toe gingen we samen met de nieuwe (2000000 candles!!!) zaklamp aan de stootwillen sjorren om ze weer op een goede manier tussen de boot en de steiger te krijgen. Maar 13 ton met 30 knopen erop duw je niet zomaar van de kant.
Het lijkt er dus op dat we nog even verwaaid hier liggen, al is het maar omdat we zowel voor als achter ons maar een paar cm ruimte over hebben om hieruit te manoevreren, dat lukt dus pas als de andere boten ook gaan bewegen. De wind is inmiddels wat minder, maar de barometer vertoont nog steeds een gestaag dalende lijn.
En dan nog een andere uitdaging; geld. We zijn niet meer gewend aan ander geld dan onze eigen euro en het ontbreken van een pinautomaat op elke straathoek. 300 kronen pinnen klinkt als heel veel, is maar 42 euro. En dat is snel op! Hier op het eiland hebben we nog geen pin ontdekt dus raakt het geld ernstig op. Er is nog net genoeg voor liggeld voor vandaag, maar ik hoop dat we voor die tijd van deze lagerwal af zijn!
Zo nu moet ik de I-phone aan de kids overdragen om er spelletjes op te spelen.