Category: <span>Zomer 2010</span>

Dag 9 & 10: Heerlijke baaien

Na een ochtendje strand zijn we met heerlijke wind in de rug vertrokken naar de baai van Port Lligat, waar het oude woonhuis van Dali staat. Een kort stukje zeilen zonder zonnetent want het grootzeil stond ook. Het was niet te harden zo warm in de kuip, de kids hebben de hele weg beneden naar verhalen geluisterd. In deze baai liggen we lekker beschut aan een mooring, makkelijk. We springen overboord en Max blijkt een echte waterrat die elke keer meegaat, ook al is het water best koud. Fien houdt het bij douchen op het achterdek.
Vanochtend kregen we nog een eng bericht van een goede vriend die ons weer even waarschuwde dat op een boot een ongeluk in een klein hoekje zit, hij heeft zijn hand in de ankerketting gekregen en heeft de plastisch chirurg aardig wat werk bezorgd. Dat soort verhalen zijn afschuwelijk maar o zo leerzaam om te horen. Joost we denken aan je!!

De volgende ochtend met het bijbootje naar het strand geroeid (hadden we al verteld dat de buitenboordmotor het niet deed?) waar we eerst een bezoek aan het huis van Dali gereserveerd hebben en daarna door het mooie dorpje gelopen hebben. Boodschappen gedaan en terug naar het strand, arme Mathieu bracht de bijboot met boodschappen terug naar de Mystic Blue (andere kant van de baai, zonder bbmotor). De kids gingen even zwemmen ter afkoeling.
Het huis van Dali was erg bijzonder, ook de tuin. Vanuit alle ramen konden we de baai en de boot zien. Leuk om in deze streek toch iets van Dali gezien te hebben, de kinderen vonden het ook erg leuk. Het huis is een groot doolhof van aan elkaar gebouwde kleine viseehuisjes met daarin ook veel kunstwerken van Dali. Terug naar de boot hebben we een sleepje van de politiespeedboot gekregen. We wilden eigenlijk vertrekken maar Mathieu voelde zich niet lekker en het was al laat, dus we besloten om morgen vroeg weg te gaan en een lange dag te maken. Maar …. Daar stak het weer een stokje voor. ‘s avonds draaide de wind en trok hard aan met vlagen van 25 knopen, we lagen te draaien en stampen in de baai. Na een slechte nacht lijkt het er verdomd veel op dat we hier nog even verwaaid blijven liggen, maken we dat ook eens mee. In de baai al 25 knopen, wie weet hoeveel dat er op zee zijn en daarbij nog recht op de kop!
We vermaken ons prima hebben nog genoeg boeken, spelletjes en eten dus we houden het nog wel even uit!

Dag 8 veel wind en veel liggeld

Met een dubbele kater beginnen we de dag. Ten eerste natuurlijk om het grote verlies ten tweede omdat we klote geslapen hebben om een slechte plek bij de opening van de haven waardoor we de hele nacht lagen te draaien. Ik heb wat geslapen, Thieu nagenoeg niet. Tot overmaat van ramp bleek dat ze ons €90,- voor deze heerlijke nacht wilden laten betalen. Dat ging Thieu toch met even te ver. Boos op de baas wachtend kwam, nadat Roos met de twee blonde troeven ter versterking aankwam, toch dat er wel wat van de prijs af kon.
Mathieu heeft lopend nog wat boodschappen gedaan terwijl ik opruimde en wat helaas ook nodige poersklusjes deed. En daarna weer het ruime sop. Er stond behoorlijk wat wind, al snel speerden we met 7 mijl een eind uit de kust. Grote golven deden de boot af en toe flink rollen maar dat kon de pret niet drukken. Nu liggen we in een prachtige baai…

Waar we eerst overboord gesprongen zijn en daarna lekker geborreld en gegeten hebben. Thieu en ik namen toen de kids sliepen nog een duik en hebben onze haren op het achterdek gewassen. De douche daar is heerlijk en de watertank raakt maar niet leeg, wel lekker met 34 graden….
Nu nog genieten van de mooie zonsondergang en een rustige nacht met het ankeralarm! Dit is veel leuker dan die havens en de komende dagen komen we gelukkig ook veel baaitjes tegen!

Dag 7: een goed gesprek na het verlies

  • July 12, 2010April 30, 2017
  • by Mathieu

Gisteravond na de wedstrijd liepen we met z’n vieren naar de boot. het was een lang stuk dus Max zat op m’n nek. We hadden een goed gesprek waarin Max zeer goed z’n gevoelens onder woorden bracht. Hij wist zeker dat alle kindjes in z’n klas nu ook wel verdrietig zouden zijn maar realiseerde zich ook dat als wij hadden gewonnen dat dat voor alle Spaanse kinderen ook zo was geweest. Max kneep in m’n nek en zei: “nou werd ik bijna weer verdrietig”. Daarna kwam de wedstrijd Tegen Uruguay weer boven want “toen waren wij de beste en had Sneijder vijf goals gescoord”. “Nu waren wij goed maar Spanje was beter”.

Het was echt een troost om dit gesprek te hebben na het verlies van de Finale. Ik ben blij dat we de wedstrijd hier in Spanje hebben kunnen kijken. Het maakte des te meer duidelijk hoe dichtbij elkaar vreugde en verdriet liggen. in de snackbar waar we keken zaten ongeveer evenveel Spaanse als nederlandse fans en met de spanjaard naast me heb ik de wedstrijd erg intens beleefd: elk schot van Spanje, elke redding van Oranje, de emoties golfden heen en weer. het was mooi dat het zo lang spannend bleef en dat het geen sreafschoppen weden; dat had geen recht gedaan aan de wedstrijd. Achteraf m’n buurman gefeliciteerd met de overwinning en terug naar de boot gelopen en getroost door relativerende woorden van een mannetje van vier.

Dag 7: rust 0-0

  • July 11, 2010April 30, 2017
  • by Mathieu

Aparte manier om de wedstrijd te kijken naast een Spanjaard tussen Nederlanders en Spanjaarden bij een kroeg in Palamos. Hup Holland hup

Groeten,
Rozemarije Schlotter
Kubiek

Dag 5&6: heet, heter, heetst

Zaterdagochtend vroeg zijn we vertrokken uit Barcelona. Vrijdag hebben we de Sagrada Familia bekeken. Sinds we er 10 jaar geleden waren is het grootste deel van het interieur van de kerk afgerond. De hoogte van de gewelven is echt duizelingwekkend en natuurlijk met boomachtige kolommen die zo kenmerkend zijn voor Gaudi. Na een Spaanse middagmaaltijd hebben we in de middag gezwommen bij het strand van Barceloneta.

Maar goed we waren dus vertrokken uit Barcelona en het was erg warm op de boot vandaag, weinig wind en erg veel zon. Je zou bijna denken dat we in Spanje zijn. Toen we vanochtend vertrokken uit Barcelona, kwamen we buiten hoge golven tegen en binnen de kortste keren was ik aan het rennen met droge kaakjes, zeeziektepillen, kotsbakken, dekentjes, ed. Fijn zo’n familie… Uiteindelijk heeft alleen Max zijn ontbijt weer geofferd aan de Neptunus, hij snapt alleen het verband met golven en lang binnen zitten nog niet. Fien wel, die komt naar buiten, neemt een handdoek mee als dekentje en gaat liggen. De wind stond echt verkeerd en we moesten een eerste lange haal weg van de kust maken. Daarna lukte het wel om weer richting de kust te gaan, maar de wind nam steeds verder af. We vertrouwen de motor niet helemaal dus die starten we het liefst zo weinig mogelijk, maar nu was het tijd. Dan kon tenminste ook de zonnetent weer over de giek en zaten we niet levend te verbranden in de Kuip. Gaan we dit nu echt een jaar doen vroegen we ons af.
Maar toen we ergens voor ankers lagen, van de boot af in het water plonsden en speelden was alles weer OK. Max vindt water heerlijk en is niet echt bang, met vleugeltjes aan gaat het heel goed. Fien vond de afstap vanaf het trappetje naar het water nog te eng en is er niet in geweest, maar ldat komt nog wel. Gisteren op het strand van Barcelona heeft ze ook veel gezwommen en was ze apetrots, dus het komt weten we!
We liggen nu in de haven arenys de mar, erg duur maar mooi en … Met een zwembad daar hebben we dus nog tot sluitingstijd in gelegen. Fien zwemt hier vol zelfvertrouwen in het diepste deel. Na het eten ga ik op wacht bij de wasmachine want door de hitte en Barcelona is er niets meer schoon. Het is nu bijna 0.00 uur en ik ga zo de eerste lading eruit halen eens kijken of het me lukt om die ik het donker op de railing te krijgen!

Dag 4: met de Barcelona City Tour mee

  • July 9, 2010April 30, 2017
  • by Mathieu

We hadden vooraf besloten om een buskaartje te kopen voor de open dubbeldekkers die hier in grote getalen door de stad rijden. Op die manier hoefden Fien en Max niet te veel te lopen en konden ze wel veel zien. de sagrada familia was de eerste echte stop voor een bezoek. we bleken echter geen rekening gehouden te hebben met alle andere toeristen: er stond een rij voor de kassa waar we het eind niet van konden zien. Morgenvroeg doen we nog een poging. Daarna met de bus naar parc Guell. Dit ging beter al was het nog steeds erg vol. De mozaieken en ontwerpen van Gaudi zijn toch nog altijd zeer bijzonder. Toen we hier 10 jaar geleden voor het laatst waren was het wel wat rustiger, zeg maar gerust uitgestorven.

Na een busrit naar het oude centrum hebben we daar op z’n Spaans ‘s middags warm gegeten. Dat beviel erg goed zowel wat betreft de prijs als de airco: het het veel slimmer om op het heetst van de dag binnen te blijven. Rond 4en zijn we naar de dierentuin gelopen waar we ons de rest van de middag hebben vermaakt met leeuwen, dolfijnen, beren, pinguïns, gorilla’s, vogels en nog veel meer. Vooral de dolfijnenshow was weer een succes.

Vanaf de dierentuin was het gelukkig niet ver lopen naar de boot. Na een korte douchesessie op het voordek en een paar hoofdstukken uit “de kleine kapitein” zijn we allemaal snel gaan slapen. Morgen de Sagrada en Montjuic.

Groeten,
Rozemarije Schlotter
Kubiek

Dag 3: Barcalona ontploft

Na een heerlijke dag varen met onze mooie rood witte spinaker zijn we in Barcelona aangekomen. We deden met negen knopen wind ongeveer zes knopen dus het grootzeil hoefde niet bij, fijn want dan kon de kuiptent blijven hangen. Anders waren we echt leven geroosterd.
We liggen nu middenin de oude stad, vlak bij de wijk Barri Gotic. Mathieu is ergens een kroeg gaan zoeken want vanavond speelt Spanje tegen Duitsland. Tegenover ons ligfen duitsers en thieu heeft tot mijn ontzetting een heel lelijk oranje ding in het want gehesen!
Ik zit hier in een heerlijk koel windje een lekker vakantieboek te lezen terwijl de kids slapen. Ik heb net de stad twee keer in gejuich horen uitbarsten dus ik gok dat er twee keer door Spanje gescoord is! Ben benieuwd of de finale echt Nederland Spanje wordt…
Vanuit de Kuip kijk ik naar het museum Historia de Catalunya waar een feest op het dak gehouden wordt met hele mooie balonnen creaties die steeds van kleur veranderen. Een stukje verderop zie ik de mooie gevels van de hoge gebouwen, ik hoop dat we morgen wat van het bijzondere van deze stad aan Max en Fien kunnen overbrengen. Mathieu en ik waren hier tien jaar geleden een week en hebben genoten. Oh de stad ontploft weer met gejuich en knallen, er is vast weer gescoord. Ik geloof dat we zondag weer op zoek gaan naar een kroeg, lekker op z’n spaans de kids tot laat mee.

Groeten,
Rozemarije Schlotter
Kubiek

Dag 2: WE STAAN IN DE FINALE!

  • July 6, 2010April 30, 2017
  • by Mathieu

Allereerst natuurlijk het fantastische eind van deze dag. We hebben in het huis van Kiki d’r moeder naar de wedstrijd gekeken. Gelukkig kwam er geen ellende in de laatste minuut al zagen de Uruguayanen nog een mogelijkheid. Fantastische dat we na 36 jaar weer eens in de finale staan. Tegen wie maakt eigenlijk niet uit. Duitsland maakt het een historische ontmoeting maar in Spanje zijn terwijl we tegen Spanje spelen lijkt me ook een fantastische belevenis. We vertrekken morgen richting het Noorden en hopen zondag wel ergens in de buurt van Lloret de Mar te zijn.

Vandaag begon overigens rustig. Na een rondje hardlopen op het strand zijn we weer lekker gaan zwemmen. Max vind het zwemmen in de golven echt geweldig: hij kan er geen genoeg van krijgen en gelukkig deed Fien vandaag ook weer volop mee. Het parasolletje deed goede dienst want zonder is het hier echt niet uit te houden (Moriaantje…?). Vanmiddag zijn we naar Tarragona gegaan. Wout en Kiki hadden ons vooral het “Balcon Mediteraneo” aangeraden. Is inderdaad een spectaculair uitzicht over de Middellandse Zee: aan het eind van Ramblas is er een 40 meter hoge klif met het uitzicht wat daarbij hoort. Daarna wilde Fien heel graag naar het Amfitheater. Op school heeft ze veel geleerd over de Romeinen en wat die hebben gebouwd ligt hier letterlijk voor het oprapen. Na een stevige klim de heuvel op naar de Cathedral de la mar was de beloning een lekker ijsje.

Daarna naar Wout en Kiki gereden waar we zo het zwembad in konden duiken. Max heeft laten zien dat ie helemaal klaar is voor zwemles. In notime spartelde hij met z’n vlindertjes het hele bad door. Echt heerlijk waarna we zo aan konden schuiven voor de wedstrijd en hoe dat afliep is.,..

Dag 1: Spanje op z’n heetst

Gisteravond laat waren we op de boot. Ze lag er net zo bij als we haar hadden achtergelaten. Wout en Kiki haalden ons op van het vliegveld terwijl onweer dreigde. Zij waren er erg blij mee want het is (ook) hier al dagen 35+. Genietend van de voorspoedige reis hebben we Na een snelle pizza de kinderen in bed gestopt.

Vanochtend werden we wakker onder een strak blauwe hemel. Het werd snel duidelijk dat het kwik weer hoog zou stekten vandaag. De dektent boven de Kuip bracht enige verkoeling maar een duik in de zee “did the job”. ‘s middags hebben we verkoeling gezocht in de supermarkt. Wout en Kiki zijn zo aardig ons hun tweede auto te lenen. We hebben hier meteen goed gebruik van gemaakt en veel proviand ingeslagen. Na een tweede verfrissende duik hebben we met wout en Kiki lekker geborreld en gegeten: een primeur want ze waren onze eerste eetgasten aan boord.

Morgen een dagje Tarragona en natuurlijk dé wedstrijd. Wij zetten ons geld op Spanje-Nederland. Lijkt ons geweldig dat hier mee te maken!

Groetjes Mathieu, Roos, Fien & Max