Vanochtend werden we wakker met één doel…vandaag de dynamo aan de praat krijgen. Gisteravond had ik al een hulplijn bij De Blabbers uitgezet en die leverde direct resultaat. Ingrid stuurde onze vraag door naar Ton van de True Blue die Ben (de onze) direct een belletje gaf: zijn tip Napa autoparts. Nadat we eerst met wat moeite het huis van Ben en Petra hadden gevonden – toch lastig Curaçao zonder Google maps – gingen we met de dynamo onder onze arm op pad. bij Napa konden ze ons niet helpen maar wisten wel een andere adres; en die zou ons 100% zeker wel kunnen helpen…. 

Na een belletje om het precieze adres te krijgen gingen we op weg. Het wWe vonden het bedrijfje “E&K alternators & starters“. Het was ergens in de middle of nowhere maar een komen en gaan van mensen met dynamo’s onder hun arm. Toen we aan de beurt waren stelde we onze vraag: “heeft u wellicht een spanningsregelaar voor deze alternator?” “Zeker voor een boot” was het gevatte antwoord. Maar ze zou wel even kijken. Jammer genoeg kwam ze na een tijdje onverichter zake terug. Leon stelde direct dat die 100% dan toch niet helemaal waar was. Enigzins teleurgesteld stonden we nog even na te praten met andere klanten of die misschien nog wel een ander adres wisten. Maar net toen de Dame achter de balie voorstelde om even te bellen viel er ineens toch een doosje op de balie: “ik heb hem gevonden”. Dat was een onverwachte twist of fate: zonder geluk vaart niemand wel zullen we maar zeggen. Het bleek inderdaad precies de regelaar die we moesten hebben!

Aan het eind van de middag konden we dynamo ophalen. Rond een uur of drie zetten we er nog wat druk op door even te bellen. Als het beloofde telefoontje terug uitblijft, rijden we er maar gewoon heen. Ze zijn er nog mee bezig want er hij doet het niet helemaal; alleen maar zonder de laatste verdeelkap erop. Na wat prutsen op de testbank met veel gevonk besluiten we de dynamo maar mee te nemen. Op boot aangekomen blijkt dat ze in de haast – we hadden er voor Curaçaose begrippen ook wel erg veel druk oo gezet… – de kap er verkeerd opgezet hebben waardoor hij geen contact maakte. Nadat eea weer goed in elkaar zit, genieten we eerst met z’n allen van een heerlijke nasi van Leon ondertussen in elkaar heeft gezet. Voor de koffie monteren we de dynamo weer op de motor. We starten de motor en …. hij werkt weer; netjes ladend net onder de 14 volt. Een grote dikke vette “CHECK”! 

We genieten in de kuip nog even lekker na van dit succes. Voor mij was het een mooie trip down memory lane en voor Leon een mooi intro in het leven van een vertrekker: zoekend van winkeltje naar werkplaats naar net dat onderdeel voor je boot dat je nodig hebt. Communiceren met handen en voeten omdat je het elkaar niet precies genoeg uit kan leggen. Aan het eind van de dag plof je met een voldaan gevoel in de kuip omdat het (vaak) toch weer gelukt is. Dank aan alle hulplijnen: blij dat dat ook op afstand nog steeds werkt!

Morgen is onze laatste dag hier – voor dr laatste verse boodschappen en het uitklaren – zondagochtend varen we richting Bermuda.