Brownsberg, Jodensavanne en Blaka Watra en weer terug naar…
We bereiden ons voor op vertrek uit Suriname. Vandaag vliegen de ouders van Roos terug naar Nederland en als alles goed gaat zitten onze verstaging in het vliegtuig dat ze hier komt ophalen. In ons vorige blog schreven we al over onze tocht de brownsberg op. Internet is hier niet heel goed maar het is ons nu gelukt om de video te uploaden:
De afgelopen week hebben ons vermaakt met dagtochtjes en verder een beetje chillen in en rond waterland en Domburg. Ook zijn we naar Jodensavanne en Blaka Watra geweest. Dit was een mooie tocht waarbij we de Surinamerivier moesten oversteken met een veerpontje. Op de plek waar je moet oversteken is wel een brug gebouwd maar die is vlak na de bouw gedeeltelijk ingestort. Daarna is het pontje weer in gebruik genomen en ligt de brug er nu ongebruikt bij. Vlak voordat we overstaken ontdekte we de handelsgeest van de chinezen. We waren met wat weinig diesel uit Paramaribo vertrokken dus we vroegen bij de chinees of er ergens diesel te krijgen was. Na enkele minuten verscheen er een jongen met een 10 liter emmer diesel en een slangetje. Met wat simpele handbewegingen hevelde hij de emmer zo de tank in onder luid commentaar van de Surinamers op het bankje voor de winkel. “Zie je hoe makkelijk hij dat doet, vast geoefend voor de andere richting….”. We zijn elke keer weer positief verrast over de interactie. Lekker kletsen met de locals in je eigen taal.
Daarna zijn we naar Jodensavanna gereden. Midden in het oerwoud – bos zeggen ze hier – liggen de resten van de eerste nederzetting hier in Suriname. De fundamenten van de synagoge zijn er nog en ook een grote joodse begraafplaats. Bij ons bezoek aan Zeelandia hoorde we al dat niet bij Paramaribo maar verder landinwaarts de eerste nederzettingen werden gevestigd. Alhoewel niet heel omvangrijk was het heel aardig om te zien.
Daarna zijn we doorgereden naar Blaka Watra. Dit is een van de Surinaamse recreatieplekken. Een stroomversnelling in een colabruine kreek, een paar hutten van palen en tentdoek en al je eten zelf meenemen; dat is voor veel Surinamers de manier om de zondag door te brengen. Door het pontje is blaka watra erg rustig. We hebben er een paar uur heerlijk in het water gelegen en zijn daarna teruggereden richting Waterland.
Omdat het zondag was, ook nog even gaan kijken in Domburg. Voorheen was dit de plek waar alle Hollandse boten voor anker lagen. Het verdwijnen van Rita’s eethuis en de start van de waterland marina hebben een en ander wel veranderd. In Domburg is door de week niet heel veel meer te doen en een groot deel van de boten zijn verder doorgevaren. Op zondag is het echter nog wel erg gezellig in Domburg. We hebben – weer – lekker bama, nasi en roti gehaald die we bij het huisje van Paul en Niset hebben opgegeten.
Dat zal voor ons de komende tijd wel weer even wennen zijn. We hebben de afgelopen weken eigenlijk alleen aan boord geslapen. Er werd steeds meer huisraad van de boot naar het huisje vervoerd. En vaak haalde we bij een van de warungs een lekker bord bamis of nasi. Vanmiddag doen we dat ook nog even als afscheidsdiner voor Paul en Niset. Daarna rijden we met een bus vol naar Zanderij en zijn we weer met z’n viertjes.
1 COMMENT
Leuk om je ouders even in het filmpje te zien!!! Zien er goed uit:)) Al die modder deed me aan Madagascar denken, alleen bleven wij steken en moest er met veel hulp die nacht geduwd worden om eindelijk los te komen. Fijn dat jullie gewoon door tuften. Wat zal het een periode van wennen worden als de kinderen straks weer gewoon naar school gaan! Opeens niet meer al die avonturen en interessante ervaringen iedere dag. Gewoon zitten in een les lokaal – lijkt me best moeilijk.