We liggen in Trinidad en het is bijna carnaval…dat gaan we meemaken.
De paar dagen voor carnaval gaan we eerst met de Jan van Gent en de Sailaway naar een eiland hier vlak bij. Het was er heerlijk. Overal waren mensen aan het kamperen, op de vlucht voor carnaval. Ze hebben vier dagen vrij en nemen de kans om lang op dit eiland te blijven. We zien hele kampementen met tentjes, plastic zeilen en heeeel veel koelboxen. Want ook tijdens kamperen is het eten belangrijk. We krijgen heerlijk eten en drinken aangeboden, terwijl wij als typische hollanders met een fles water en wat appels een dag naar het strand gaan….Ik schaam me wel een beetje als we genieten van alles wat ze ons aanbieden. Drinken is natuurlijk rum, met een klein beetje cola of cocoswater. Brr om 11 uur ‘s ochtends. De muziek staat vanaf ‘s ochtends vroeg tot laat aan. Dus hier toch ook nog wel een feestsfeer. We staan met z’n allen te swingen in het mooie heldere water, een feestje kunnen de Trini’s wel bouwen.
We wandelen naar de vuurtoren en kijken uit op Venezuela dat hier vlak achter ligt. We zien veel mooie vogels op dit groene eiland. We zwemmen en de kids worden snorkel profs. Heerlijk om hier twee dagen voor anker te liggen.
Maandagmiddag varen we terug naar Chaguaramas. De baai is weer wat voller geworden en het lukt ons niet goed om een goed ankerplekje te vinden. Of we liggen te dicht bij andere boten of midden in het vaargebied van grote boten. We roepen wat anderen op die in een haven liggen en zij vinden een plekje voor ons. We liggen naast de Jan van Gent, scheef in een officieuze box, maar we liggen. En dat is belangrijk want morgen zijn we de hele dag naar het carnaval, dan moet de boot goed liggen. Er zitten hier veel amerikanen en die doen niets anders dan waarschuwen dat alles met carnaval gepikt wordt. Alles dat los op de boot zit zal eraf gehaald worden als we weg zijn, alles wat we meenemen naar de stad zal gepick-pocket worden…. Gelukkig blijkt dat heel erg mee te vallen… (sorry voor onze vaste amerikaanse lezers, maar wat is dat toch??)
We staan vroeg op om om 6 uur in het busje te springen. We worden naar de stad gereden, vroeg genoeg om een goed plekje te zoeken. We verwachten dat het al heel snel druk wordt en vinden een plek met schaduw en een hoge muur waar we de kids op kunnen zetten. Ik vraag aan een mevrouw wanneer de eerste groepen langs komen. ‘ Oh just now’ zegt ze. Just now is typisch voor hier, een geweldige uitspraak die eigenlijk betekent dat het nu maar ook over een paar uur kan gebeuren….
We zien steeds meer mensen in prachtige kostuums voorbij lopen, op zoek naar hun ‘ band’. We maken alvast zoveel mogelijk foto’s omdat we gehoord hebben dat we later geen foto’s meer mogen maken. Langzaam komt alles op gang en komen de bands langs. (maar we hadden best nog wel wat langer in ons bed kunnen liggen). De bands zijn allemaal met een eigen thema verkleed. Ze hebben veel bij zich; een grote vrachtauto met enorm harde muziek (elke wagen dezelfde vier liedjes), security die met een touw om de groep heen lopen, een drankwagen, wagens met dixie’s erop… Wat een happening. En wat een mooie kostuums, we kijken onze ogen uit. Helaas vallen er grote gaten tussen bands, waardoor alles wat inkakt. Maar er is voldoede ruimte om mensen midden op straat te vraen of je met ze op de foto mag. Ze blijven graag even staan en poseren. Soms komen mensen vanaf de andere kant van de straat aangelopen als je een foto wilt maken. Ze zijn natuurlijk erg trots op hun kostuums. Er lopen dikke, dunne, witte en bruine, jonge en oude mensen mee. Big is beautiful hier; enorme borsten en billen in veel te strakke pakjes…(zie de foto’s). De sfeer is goed, zo overdag is het een familie gebeuren. Max en Fien worden nog volgehangen met delen van kostuums en vinden ng van alles op straat, de buit gaat mee naar huis. Volgens Max is dit de beste dag van de reis…Dagen later worden er nog modeshows en carnaval met de knuffels gehouden.
nog geen foto’s bekeken, maar ik zie zo voor me hoe max versierd en met de heupen swingend door de straten heeft gelopen! geweldig om het echte carnaval mee te maken!
Tja, wij waren dus wel onze dinghie kwijt in de BVI’s! Gegapt, maar een dag later gelukkig wel weer bij een bar terug gevonden. Lege tank, lege drank flessen, enkele schade, maar niet permanent gestolen, gelukkig. Hij was wel met een slot, maar dat was kennelijk geen probleem. Dus die Amerikanen zijn misschien niet helemaal fout met hun aanraden om dingen goed af te sluiten en vast te leggen. het was stom vervelend – want hoe kom je terug naar je boot? Afgezien van de $$$$.
Hi Luuk ja ons bootje leggen we ook met een ketting vast, dat is wel nodig. Wel nodig zo te lezen want zonder kun je niks. Dus ja sommige waarschuwingen zijn zeker op hun plaats!
Ach een klen beetje ontwikelings werk moet je maar denken. …..
Het is bijna niet voor te stellen wat een verschil. Hier, koud, sneeuw, mensen die hun best gedaan hebben op de versierde wagens. Er zijn ook prijzen voor uitgereikt.En ondertussen die ontzettend negatieve sfeer mbt de slechte economie en politieke rommel.
Jullie kunnen er drie dubbel en dwars ven genieten!
Stuur dus maar wat fotos!!!!!
Hi, heb de foto’s ook eens goed bekeken. Wat een geweldige kostuums! Wat een ervaring om dit een keer mee te mogen maken.