We hebben vandaag een heerlijke dag gehad in onze eerste baai van de Algarve. Een beetje zonnen, lekker eten bij een strandtentje en vervolgens door de wilde branding weer terug naar ons bootje. We hadden vandaag een rustdag nadat we vanacht in een keer vanuit Cascais de Cabo Sao Vicente hebben gerond. In vroeger tijden beschouwd als het einde van de wereld maar voor ons het laatste stukje Europa en de springplank richting het zuiden.

De afgelopen dagen hebben we doorgebracht in Cascais. Dat was een heerlijke plek om te liggen. Aan de ene kant een mondaine vakantieoord: opgeruimd, netjes onderhouden en thuis van de Portugese jetset. Aan de andere kant voor vertrekkers de perfecte plek om je boot voor anker te leggen en Lissabon te kunnen verkennen. Vanuit Cascais gaat er een treintje direct naar het centrum van Lissabon. Samen met de crew van de Zeemuis zijn we maandagochtend vroeg op pad gegaan. Gewapend met een gids over Lissabon zijn we via Belem, waar we onze eerste Pasteis de Belém hebben geproefd. Dit beroemde portugese gebakje is echt overal te krijgen en het is inderdaad erg lekker. Bij het monument van de ontdekkingsreizigers staan ook veel nerderlandser. Terwijl we de kids van alles vertellen over de reizen, de ontdekkers, het eind evan deplatte wereld, de peper route etc, vragen zij of onze kids niet naar school moeten… nou ja dan vraag ik je! Meneer dat is prceis wat we aan het doen zijn hier
!! In het (winkel)centrum van Lissabon rondom de rua Augusta gaat ieder even zijn eigen weg om de verschillende boodschappen (jurk, nieuwe schoenen, stof, e.d.) te doen.

Net als in Porto vallen de in zwart geklede studenten op. Het werd ons snel duidelijk dat er hier ook een grote groep eerstejaars rondliep. De ouderejaars lopen er allemaal in hetzelfde zwarte (mantel)pak. De nieuwe studenten moeten in hun eerste jaar met klusjes hun eigen pak bij elkaar werken. Ze doen hier gemiddeld een half jaar over. Omdat een van de eerstejaars Roos kon vertellen waar de dichtsbijzijnde kinderschoenenwinkel zat leveren ook wij een kleine bijdrage. Nadat we ook de hoger gelegen delen van de stad gezien hadden eindigen we voor een lekker hapje eten in de oude joodse wijk. Rond een uur of 10 waren we uiteindelijk terug op de boot’.

De afgelopen maand hadden we een motor die niet echt lekker liep als we hem starten. Na veel geprobeerd en bedacht te hebben ga ik dinsdagochtend maar op zoek naar een monteur in Cascais. Ze komen eerste aan boord om een koude start te horen. Ze verdenken (wederom) de brandstofpomp maar willen eerste kijken of er geen lekkages zijn. We varen de boot naar de wachtsteiger en binnen twee uur is het euvel verholpen. De brandstofpomp zat net een beetje los waardoor valse lucht werd aangezogen. We zijn erg blij dat dit nu opgelost is want ook duurdere scenario’s speelden al door ons hoofd.

Die avond – als de Sailaway-crew terugkomt uit Lissabon – gooit de weersvoorspelling wat roet in het rustige leven in Cascais. Vanaf zaterdag lijkt het weer te verslechteren en begin volgende week komt het restant van tropische storm Nadine over portugal heen. Woensdag komt de zus van Roos op bezoek dus na veel wikken en wegen zit er niks anders op dan ankerop te gaan en richting de algarve te gaan. We vertrekken rond een uur of 10 en gelukkig staat er redelijk wat wind. We zeilen tot zonsondergang met de Genaker en gaan zelfs met nog redelijk wat wind de nacht in. Rond een uur of twee gaat de motor bij en bij zonsopgang hebben we Cabo Sao Vicente in zicht. We gooien het anker uit in de Enseada de Sagres en gaan – nadat de school gedaan is – met het bijbootje naar de kant. Daar hebben we onze eerste “wipeout” in de branding. Twee grote brekers spoelen het bootje vol en de bemanning te water. Het is gelukkig niet diep en alle kleding zit in de waterdichte tas maar het is toch
wel even schrikken. ‘s avonds tijdens het eten bestuderen we samen met Fien en Max eerst lang de golven. We zien dat na elke grote golf het een tijdje rustig is. Dat is dus het moment om het bootje door de branding te duwen. Na een uitgebreide briefing en droogoefenen op het strand gaan we de strijd met de branding aan. Gevieren sprinten we de branding in, ouders trekken, kids springen in de boot. Eerst een stukje zwemmen en daarna de motor starten. Trots en (relatief) droog komen we aan boord. Weer een les geleerd! Dat gaat in de carieb zeker van pas komen.