Weer een heerlijke relaxte dag op zee. Het was vandaag Mathilda-dag. Precies 12 jaar geleden is de moeder van Mathieu, Til (Mathilda) overleden. We kunnen vandaag geen contact hebben met de familie met wie we deze dag normaal gedenken, dat missen we nu wel. Wij doen onze eigen gedenkdag aan boord. Na school pakken we veel lekkers en drinken en vertelt Mathieu het levensverhaal van zijn moeder aan de kinderen. Ook luisteren we naar de geluidsopname van de begrafenis. De kids luisteren aandachtig en stellen vragen. Zo hieraan veel tijd te kunnen besteden op deze mooie blauwe zee is fantastisch en heel bijzonder. In gedachten is zij bij ons en wij bij de andere familieleden in Nederland.
De rest van de dag doen we spelletjes, eten we poffertjes en wassen we wat. Het wordt elke dag weer warmer, het voelt tropisch aan en we snakken naar een buitje. Maar meer dan een paar druppels krijgen we niet.
Aan het einde van de dag kletsen we op de korte golf nog wat met Nederland. We missen het radionetje met de andere boten omdat we vergeten zijn dat we de klok een uur verzet hebben. Van de mensen in nederland (Dordrecht) krijgen we informatie over het weer de komende dagen en dat is erg fijn. Zeilers/cruisers vormen toch wel een actieve club. Ook mensen die nu even niet onderweg zijn blijven ermee bezig en zijn op deze manier een belangrijke back-up aan de kant. Het weer ziet er goed uit, dus naar het zich laat aanzien kunnen we de rit goed uitzitten de komende week. We hopen op aankomst in Paramaribo op zaterdag 22 dec.
Ontroerend.
Ik mis haar héél erg. Iedere keer als ik iets belangrijks in m’n leven heb, denk ik aan haar en ben ik erg verdrietig dat ik het niet meer met haar kan delen.
Hoi Roos, Mathieu, Fien en Max, wat is het geweldig om jullie reis op deze manier te kunnen volgen. Ik heb wel bewondering voor jullie hoor! Al die dagen op zee… Gelukkig verloopt alles voorspoedig. En het is natuurlijk super om je grote droom zo uit te laten komen. Vergeet vooral niet te genieten 🙂 Maar dat zit wel goed!