Mfransen/ May 28, 2013/ Mathroos, Rondje Atlantic 2012-2013/ 2 comments

DIP dag
We hebben een ontzettende dip dag. Mathieu zag de weerkaarten vanochtend en dook meteen de rest van de ochtend zijn bed weer in. Het laag dat we voor proberen te blijven gaat ons inhalen en we krijgen wind tegen. Ik troost me met de gedachte dat dit maar voorspellingen zijn, ze zijn wel vaker niet uitgekomen. Maar het ziet er naar uit dat we nog wel een flinke week bezig zijn om er te komen.

We zijn allebei moe, ik voel me alsof ik een gala heb gehad met veel drank en geen slaap. Als ik even niets doe en stilzit val ik weg. Tijdens school moesten de kids me wakker maken als ze een vraag hadden. Lekker juf…

Het weer en de zee zitten vandaag ook al niet mee. Het is koud, ook overdag en de zee is heel hobbelig. We worden regelmatig van een golf afgeslingerd waardoor alles weer lekker schuift en we ons met vier armen en benen scharp moeten zetten. Geen zon, ik mis de zon nu al zo ontzettend!

En we hebben stroom tegen! De boten die noordelijker varen hebben 1,5e knoop stroom mee, wij hebben dat tegenstaan. Dat betekent dat we flink minder opschieten, k..!

Nou ja toen zijn we op de bank gaan zitten (aan de lage kant) hebben de grootste zak chips leeggegeten en een spelletje gedaan en muziek opgezet. Dat hielp. We mochten van de kids niet omdraaien anders had ik dat gedaan denk ik. Want ze willen naar huis. Zij hebben overigens nergens last van, geen zeeziekte, geen slaaptekort. Heerlijk.

Nu zit ik op wacht en we hebben stroom mee! Niet te geloven, we hebben de juiste stroming opgepikt lijkt het wel. We gaan nog steeds heen en weer en ik heb slecht geslapen, maar we gaan nu echt vooruit. Met flink gereefde zeilen doen we ruim 7 knopen over de grond. En hopelijk zal dat lage drukgebied op de gribs morgen al veel minder zijn en varen we in een keer door naar Horta. (voor de oplettende lezer: de bestemming is gewijzigd. Flores doen we alleen aan als we echt gesloopt zijn. Zo niet dan gaan we met alle andere boten mee om bij Cafe Sport op Horta te vieren dat we de grootste oversteek gehad hebben) Nog zoiets raars, het stikt van de boten om ons heen, allemaal op weg naar Horta. Dat weten en horen we op de radio. Maar al 13 dagen zien we niets, geen enkele boot. En nu zie ik twee lichten, we komen dichterbij!

Zo dit lucht lekker op. Ik hoop dat we morgen een betere dag hebben en ik wens jullie alvast een hele goede dag. Hopelijk met zon! LIefs Roos

Share this Post

2 Comments

  1. Lieve allemaal, hou moed…..je kent het cliche: na regen komt zonneschijn en de euforie zal geoot Ijn als je in Horta aankomt!

  2. Hang in to it. Als je er een maal bent,en dat moment komt eerder dan je nu verwacht, dan schrijf je je naam op de muur en is alles weer vergeten. Het enige dat je uiteindelijk onthoudt is de euforie van de aankomst. Weet je nog, de aankomst in Suriname.
    De Acapela leeft met jullie mee.

Leave a Reply to Ellen en Martin Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*
*