Alweer dag 15 op zee. Met nog 163 mijlen op de teller worden we onrustig, we willen land zien, we willen er zijn. Met nog twee dagen te varen blik ik alvast terug op onze tocht. Wat valt de oversteek me mee zeg. De angst dat we door wacht te lopen te weinig energie en tijd voor de kinderen zouden hebben is niet uitgekomen. We zijn wel moe, maar het valt mee. En gelukkig kunnen ze zich goed zelf vermaken. Niemand ziek of gewond, want ook daar had ik allerlei angst scenario’s voor in mijn hoofd gehad de afgelopen jaren. De steming is eigenlijk altijd goed geweest, het servies is nog heel.
Ik heb genoten van de 15 dagen op zee. Het was de ultime cocoon ervaring. Nog niet eerder hebben we zo lang met z’n vieren doorgebracht. Volgens Max voelt de oversteek als 6 dagen, Fien vindt 5 lange dagen. Ik heb genoten van schitterende sterrenhemels, zonsonder- en opgangen. Dolfijnen en walvissen, schitterend zo dicht al sje je bij de natuur voelt. De wisselende gezichten van de zee, de kleur, golven en de deining (die wel wel af en toe vervloekt hebben). Maar het mooiste van de reis is toch wel dat we steeds dichterbij ons doel komen. Nu de dagen geteld zijn, ruiken we het land. Er komt weer nieuwe energie, we spreken af om op te ruimen, schoon te maken, de laatste actiepunten af te werken.
We hebben aan het einde van de ochtend de motor aangezet. Er was erg weinig wind en we hadden nog steeds stroom tegen, kortom we zouden er zeilend nog dagen over doen. We hebben nog genoeg diesel en besluiten dan desnoods de laatste dagen te kachelen. Niet favoriet want de geluid is (ondanks alle nieuwe isolatie materiaal dat Mathieu in de motorruimte heeft geplakt) best aanwezig. Maar we gaan vooruit en daar gaat het nu om. niet in het zicht van de haven stranden. We verwachten zondagochtend de uiterton te passeren, dan is het nog 30 mijl naar Domburg (nog 5 uur varen). Overmorgen varen we de Suriname rivier op. We zullen aan dek staan om te zien hoe Suriname eruit ziet. Suriname we hebben het (bijna) gehaald, we komen eraan. Zet de magnums maar koud (champi en ijs) want daar hebben we wel zin in!
De laatste loodjes kunnen zwaar zijn. Daarom zijn het de laatste. Nog even kiezen op elkaar, maar met net zoveel plezier en genieten als je tot nu toe gedaan hebben. Ik ga vast even de Suriname rivier verkennen. Helaas zal ik jullie er niet op binnen varen. Hoe laat zou het nu zijn. ‘s Ochtends doen we bejaarden gym. Doen jullie daar ook aan?
Fijn te lezen dat jullie al met een goed gevoel terugkijken op de overtocht. Dank voor de dagelijkse updates, ik heb er van achter mijn bureau ook van genoten en herinneringen opgehaald 😉
Succes met de laatste loodjes, geniet ervan!
He Olav
Toevallig, wij hebben onderweg ook aan jullie gedacht toen we je boek weer eens terug lazen.
We zijn er en gaan genieten!
De Waltzing Mathilda crew
Wat spannend dat jullie nu bijna klaar zijn! de laatste loodjes van de deze oversteek zijn begonnen. Kan niet wachten om foto’s te zien van de oversteek. geniet nog even van cocoon 🙂 LIefs Steef