Afgelopen nacht hebben we weer gedobberd. Er was geen wind en we willen toch nog wel diesel sparen. Gelukkig waren er ook geen golven en hebben we heerlijk geslapen terwijl we zo met de stroom mee gevoerd werden. (er was weinig stroom dus we zijn niet erg ver gekomen) In de ochtend ging het flink waaien en speerden we ineens met 7 knopen over de grond naar Horta. Die wind bleef tot het einde van de dag staan en nu gaan we wat langzamer, maar we zeilen nog steeds. Op het dagelijkse netje vertelt men ook de dagafstanden, dat is soms best om gek van te worden. Boten die wat noordelijker zitten hebben flinke wind en stroom mee, die maken veel meer mijlen dan wij en zijn er dus een paar dagen eerder…
Aan boord alles OK. Vandaag was poffertjes dag, dankzij de lichtgewicht poffertjespan die Eline meenam naar de Kaap Verden. We zagen nog wat kleine dolfijnen een ander soort dan we tot nu toe gezien hebben, daar worden de kids altijd erg enthousiast van. Ik kan er ook nog steeds uren naar kijken. Andere boten hebben vertelt dat ze in een hele grpte groep van honderden dolfijnen terecht gekomen zijn, lijkt me echt geweldig om dat te zien. En tja die walvis staat ook nog op het lijstje maar ik weet niet of die zich de laatste dagen nog gaat laten zien.
Het lijkt er nu op dat we het gedoe met draaiende en afwezige wind wel gehad hebben en we nu in een rechte lijn naar de Azoren kunnen zeilen. Met nog 660 mijl te gaan gokken we erop dat we er 5 of 6 juni zijn. Deo volente zoals mijn vriendin Lot zou zeggen!
Toch wel heel bijzonder hè…..dobberen op die hele grote plas. Je schrijft het zo makkelijk op maar jeeee wat gaaaaaf! Veel plezier