Gisteren voeren we van Gran Canaria naar Tenerife. Het was een mooie (motor)tocht vol eerste keren.
De eerste keer dat we walvissen zagen! Ze zwommen honderd meten van de boot vandaan. Fiens scherpe oog en een grondige zoektocht in het boek en op basis van spuit en rugvin concludeerde zij dat we een vinvis gezien hadden. Die zijn best groot  dus ik was blij met de afstand. We zagen er twee langzaam voorbij glijden met mooi gekromde ruggen, fantastisch mooi! De rest van de tocht bleven we goed opletten en over het water staren, maar daar vielen we alleen maar van in slaap, niets meer gezien. Maar die eerste keer neemt niemand ons weer af.
De eerste vis gevangen! We voeren al een tijdje richting een enorm gordijn van regen en echt vlak voordat het begon te plensen riep Fien dat er iets aan de hengel zat. En ja hoor; we hadden beet. Een schattig mooie, kleine bonito. Hij hing er al een tijdje aan want hij was al dood. Maar wat was hij mooi (en lekker). We wilden net gaan koken, dus het menu werd meteen omgegooid. De vis was precies goed voor een maaltijd. Nu weten we het zeker; we kunnen vissen vangen, we begonnen er al heftig aan te twijfelen.
De eerste keer dat Fien gekookt heeft! Fien had wat goed te maken en ging koken. Alles netjes gesneden en in de pan gedaan, tafel gedekt, helemaal goed. Alleen het echte pannen werk en het fileren van de vis heeft mama gedaan. Fien mag vaker koken (al vindt ze zelf van niet).
De eerste keer onbekende een haven in het donker binnenlopen!  Het was onze eigen schuld wel een beetje. We waren ‘s ochtends te laat in actie gekomen in de haven van Las Palmas en daardoor stonden we in de rij voor de dieselpomp en in de rij om uit te checken. Pas om 10.30 uur voeren we de haven uit, terwijl we best een tocht te gaan hadden. Er stond echt geen wind, dus de hele dag stond de brommer aan. Het was erg bewolkt waardoor we het eiland Tenerife al wel snel zagen, maar niet kondden genieten van haar mooie hoge bergen, die verdwenen volledig in de wolken. Tijdens de laatste twee uur zeilden we in de plensregen. Mathieu heeft het enige goede zeilpak (ik had besloten om geen nieuwe te kopen want het zou toch alleen maar mooi weer worden, dus nu staat Thieu buiten wanneer het regent). Achter de Zeemuis aan voeren we de haven van Santa Cruz in, terwijl Ellen en Martin van de Acapella ons met zaklampen op de kade stonden op te wachten. En dat is in het donker en de stromende regen heel fijn.
Dus nu zijn we op Tenerife, het schijnt ook weer een bijzonder eiland te zijn. Vlak achter de haven zien we al allemaal prachtige puntige bergen liggen dus dat ziet er goed uit. Max en Fien zijn helemaal door het dolle heen, want dit is het eiland waar we eindelijk naar het park gaan waar de orca Morgan is. Daar hebben ze zich al meer dan een jaar op verheugd. De eerste keer orca’s zien, maar daarover later vast meer.
Nu gaan we ons focussen op de volgende ‘ eerste keer’ ; een lange oversteek. De oversteek naar de Kaap Verden, een oversteek van 5-6 dagen. Daarna komt de echte grote oversteek van 2 weken naar Suriname. Op Tenerife zijn de laatste grote winkels en echte bootwinkels. Dus we zorgen hier dat we helemaal vol zitten met drinken en eten en dat alle essentiele klussen gedaan zijn. Gisteren zeiden Thieu en ik nog tegen elkaar dat we er wel zin in hebben, die oversteken. En dan graag met wind, maar niet teveel want dan ontstaan er snel weer hoge golven. Nou ja we gaan het zien, onze eerste keer….