We zijn in het vasteland van Engeland. Om goed internet te hebben, hebben we maar een datakaart gekocht. We liggen nu met onze kiel in de modder op de river Fall en kunnen lekker internetten.

Maar eerst nog even de afgelopen dagen bijpraten.
Op de Scilly’s hebben we nog een paar mooie dagen gehad. We zwommen met zeehonden in het ijskoude water. Gehuld in onze wetsuits hadden we het nog steeds koud! Maar het was superleuk om zo dichtbij die mooie gestroomlijnde lijven door het water te zien schieten. Nieuwsgierig kwamen ze steeds dichterbij en hielden zelf de controle, heel bijzonder. De kids gingen er niet in, veel te koud. Zij zagen vanaf het bijbootje allemaal nieuwsgierige kopjes omhoog komen.

We kwamen de Brandaan tegen, een boot die drie jaar geleden ook een zelfde rondje zeilde. Heel leuk om met hen te praten over terugkomen, wennen aan het gewone leven, werk etc. Twan vertelde dat zijn collega’s zeiden dat hij na zes weken weer reageerde als ‘de oude Twan’.

We gingen om 03.00 uur ankerop richting Falmouth. Om 17 uur kwamen we na een heerlijke dag zeilen en soms moteren aan op de Helfort river. We gooiden ons anker uit en maakten een dinghy toer in de vele zijarmen die bijna helemaal droogvallen.
We wandelen bij Frenchmanscreek in een mooi afwisselend decor; bossen langs de kreek, leuke huisjes met mooie tuinen en paden dwars door de velden en steeds uitzicht op klein en groter water met eindeloos veel bootjes. De engelsen zijn ontzettend aardig en we maken veel praatjes, krijgen tips over van alles.

Dan gaan we door naar Falmouth, een uurtje varen. We gooien de water en dieseltank weer vol en liggen weer een stuk dieper. Falmouth is een leuke stad en we dwalen voor het eerst sinds tijden weer in gezellige winkelstraten en genieten van een boekenwinkel. We ontfutselen iemand de code van het douchehok en nemen een heerlijke warme lange douche.
De tweede dag in Falmouth halen we een enveloppe bij de havenmeester op. Waltzing Mathilda staat erop en erin zit een jaarkaart voor het Maritieme museum naast de haven. De kaart is al via verschillende boten doorgegeven en zo kunnen we gratis naar het museum, dank daarvoor voorgangers! Het is een geweldig museum met oa een expositie over de reddingsmaatschappij, inclusief helicopter, verkleedkleren, reddingsboten en – scooters waar je op en in mag. Ook wat films van mensen die gered zijn en hun verhaal, brrr. Blij dat ik dat pas zie nu we er bijna zijn.

Voor de komende dagen wordt veel wind voorspeld en we liggen op de ankerplek in Falmouth niet meer lekker. Met 30 knopen wind trekken we het anker eruit, wel wat hachlijk zo maar het lukte. We zeilen op een halve fok met 7 knopen de baai van Falmouth over, wat een wind! We gaan verder de rivier Fal op, daar is het wat beschutter. Onze vrienden Graham en Christine die we in Horta ontmoetten, hebben uitgebreid vertelt waar we vooral heen moeten (en kunnen want het is hier best ondiep op stukken). We varen door tot we niet meer kunnen en pakken een mooringboei vlak voor Malpas. Terwijl ik dit schrijf ziten we bijna op laagwater (extra laag omdat het volle maan is) en we liggen met de kiel in de modder, langszaam zakt de boot een beetje scheef, maar over een half uur gaat het water weer omhoog en gaan we (hopelijk!) weer drijven.

Gisteren zijn we met de bijboot nog het laatste stuk de rivier op gevaren. Daar moesten we zelfs met ons kleine bootje in de vaargeul blijven, zo ondiep was het er. We konden doorvaren tot in het centrum van Truro. Een geweldige leuke stad met een schitterende mooie grote cathedraal die we al van ver konden zien. Na een wandeling door de stad gaan we boodschappen doen bij de Tesco en laden alles in het bootje in, die pal naast de Tesco ligt. Voor het eerst sinds lang weer grote supermarkt, we kijken onze ogen uit.
Terug op de boot barbequen we. We liggen op een prachtige plek, het is heel stil je hoort alleen wat vogels. Ik heb de kids nog een puzzel gegeven van 1000 stukes, daar zijn we wel even zoet mee. Heerlijk hier in Engeland!