Vanuit Nederland kregen we de tip dat we voor de viering van Koningsdag in het Holland House hotel in Phillipsburg moeten zijn. Daar is de nederlandse Tv op groot scherm, gratis drank en hapjes…. We wilden eigenlijk alles zien, maar we hadden het idee dat we, als we om 04.00 uur bij het hotel zouden zijn, het grote scherm nog klaar stond. Maar vroeg gingen we wel; om 7 uur kwamen Ben en Ingrid in volledig oranje naar onze boot en even later haalden we Idris van de Dixbay op. Max en Fien hadden hun oranje voetbal tenue’s aan, helemaal achter uit de kast gevist. Mathieu en ik hadden niets oranje (…) en hadden onze koningsblauwe Waltzing Mathilda shirts aan. Met de bijboot naar de kant (de lagoon waar we liggen is groot dus naar de kant varen duurt wel 10 minuten) en een dollarbusje zoeken. Al snel stonden we bij het schitterende Holland House hotel aan de blauwe baai van Phillipsburg. En net op tijd voor de kroning! De Jan van Gent zat er al en samen keken we naar de verslaglegging van wat er in Nederland gebeurde. Leuk om te zien, even is holland heel dichtbij. Behalve de dikke jassen en grauwe luchten… Zo dichtbij dat Fien weer even heel verdrietig werd omdat ze iedereen zo mist.

Daarna volgden de festiviteiten hier op het eiland. De vice premier en een aantal ministers kwamen ook naar het Holland House alwaar zich een heel feest voor onze ogen voltrok. We hoorden het schitterende volkslied van St Maarten, natuurlijk gezongen door een dame met een kippevel-stem en hoorden verschillende speeches. Men voelt zich hier verbonden met het koningshuis en is trots op de verschillende bezoeken die Beatrix hier gebracht heeft. Ook het koningslied werd gezongen en een fregat van de marine ‘ de Friesland’ vuurde gedurende de dag 101 schoten af. Na al deze plichtplegingen (maar erg leuk om te zien) was er champagne en hapjes, heerlijk! Dat vinden wij arme sloebers lekker. En aan de straatkant van het hotel begon het carnaval op gang te komen. We hoefden alleen maar de rappen af te lopen en we stonden vooraan bij de optocht. Wat een vrolijkheid, geweldige soca muziek en mooie pakken! We wanen ons weer terug in Trinidad. En toch voelde het ook als koninginnedag.

Ik kom nog een oud collega van het UMC Utrecht tegen die hier nu directeur van het ziekenhuis is. Zij reizen ook rond en af en toe doet ze interim klussen, zoals nu hier. Ze nodigt ons uit om later in de week bij haar te komen, de kids kunnen zich dan lekker in hun zwembad uitleven en ik kan haar uithoren over de zorg hier in de carieb.  

Na al dat gehos, champagne, zon en gezelligheid zijn we gesloopt. We eten nog wat en nemen een dollarbusje terug. Ik geloof dat Mathieu en ik nog eerder sliepen dan de kids. We zijn blij dat we deze dag hier op St Maarten waren, we hadden het niet willen missen.