We liggen in Marigot bay als ik de bijboot van de Waltzing Mathilda afduw en weg wil peddelen als Fien het dek op komt gerend. “Mam we hebben een kakkerlak aan boord!” Ik denk even na maar laat deze paniek aan me voorbij gaan, ik peddel rustig verder. Mathieu, Tom en Elly zijn aan het redderen binnen.

Vanavond ben ik de oppas aan boord van de Jan van Gent en die afspraak ga ik niet door een klein rotbeestje laten verstoren. Het is heerlijk, net als oppassen vroeger. Hier is de snoeptrommel, de thee staat klaar en een stapel DVD van een lekker zinloze meiden-serie. Even een kort avondje alleen, Lara en Hidde slapen al als ik aan boord kom. Ik roep Mathieu even op de marifoon op om het verhaal te horen. Hij zag een beestje in een van de keukenkastjes lopen. Ze hebben alles leeggehaald maar niets gevonden en voor de zekerheid een megagrote spuitbus anti-cucaracha gif leeggespoten (hebben we al sinds Spanje aan boord, nu pas nodig!).

Ik maak me niet echt veel zorgen om wat er op mijn eigen boot gebeurt. Ik kijk rustig wat series van Being Erica en drink nog wat als Chris en June terugkomen. Kakkerlakken zijn niet leuk om aan boord te hebben. Iedereen is er vanaf Portugal op gebrand om die dieren buiten te houden; geen karton en schoenen aan boord om dat te voorkomen. Maar feitelijk is het niet erg, ze brengen geen ziektes mee en vernielen niets. En over een paar maanden zijn we weer in het koude NL, dan leggen ze zeker het loodje. Maar toch neem ik van Chris en June wat kakkerlakkenhotels mee. Klinkt gezellig maar daar gaan ze lekker dood van. Als ik weer op de boot terug ben leggen we er een in de bilge bij de keuken neer.

Toch is het idee dat we wellicht een kakkerlak aan boord hebben (en als je er een ziet dan zijn het er 100 zegt iedereen) niet echt prettig. De volgende dag zijn we in Castries, de hoofdstad van St Lucia. Onze eerste grote stad in een lange tijd. En hier koop ik dus ook snel nog wat boorzuurkorrels, die schijnen goed te helpen tegen onze kleine ongewenste vriendjes. En stiekum hoop ik dat Mathieu een vlieg gezien heeft….

‘s avonds ontdekken we onze nieuwe huisgenoot weer: we duwen hem snel de wasbak in en spoelen hem naar buiten…nou maar hopen dat de hotels leegblijven….