Mfransen/ January 28, 2013/ Mathroos, Rondje Atlantic 2012-2013/ 4 comments

Zo op de valreep krijgen we nog een goed lesje ‘surinamisering’. Zo noemen we het maar, het wachten. Tot drie keer toe is de vlucht met onze stagen niet vertrokken, niet aangekomen of was onze verstaging niet aan boord. Alsof iemand of iets ons wil laten weten dat we nog niet voldoende onthaast zijn. Er zit niets anders op dan rustig wachten. Het laatste bericht is dat ons pakketje in de vlucht van vanavond zit, dinsdag ingeklaard wordt en woendag aan het eind van de ochtend onze kant op komt. Dat betekent donderdagochtend met afgaand tij weg. Dan woensdag nog maar weer een laatste keer boodschappen doen.
Het wachten is niet voor niets. Mathieu gaat toch nog maar even naar de dokter met een bobbel op zijn elleboog. Hij krijgt het advies om antibiotica te nemen en teerzalf te smeren, de eerste keer dat we iets uit onze eigen boordapotheek gebruiken. Dank je wel Karen! Vanochtend moest hij terug voor controle en hebben ze de boel toch maar even opgemaakt. Pus eruit geduwd en een groot verband erom heen. Dus nu zit er voor Thieu helemaal niets anders op dan in de hangmat liggen en een boekje lezen. Verplicht relaxen, het lijkt hem zowaar te lukken. Gisteren hebben we ‘s ochtends een wandeling met de kids en de Jan van Gent gemaakt in de hoop nog wat lokaal ‘wild’ te spotten. Overal mooie vlinders en groen en een vette regenbui op de koop toe. Bananenbladeren houden de regen wel wat tegen, maar redelijk zeiknat liepen we weer terug. Daarna is Mathieu met de hobiecat van de haven gaan zeilen. Dat ging lekker totdat Chris zag dat hij opgeslagen was. Met een kano moetsen we flink peddelen om bij hem te komen en de mast weer overeind te trekken. Terugkanoeen deden we zo snel mogelijk want er kwam weer een gordijn van regen aan… weer zeilnat. Nou ja je bent in deze temperaturen ook weer zo droog.
Vanochtend hebben de kids de cito toets rekenen gemaakt. Wat een gek gezicht, kinderen in hun korte broeken met bloot bovenlijf in opperste concentratie boven hun tests. Zweet parels op hun bovenlip. En eigenlijk vind ik het wel heel leuk om dat ook eens mee te maken, thuis horen we (met een beetje geluk) alleen van de test-week waarin ze alle cito toetsen maken. De Wereldschool heeft ze wat verder verspreid, maar we hebben ze nu allemaal gedaan. Ik stuur de scores door en krijg het resultaat van juf Ineke terug, met aanvullingen of advies. Maar over het algemeen gaat het goed en komen de werkstukken met een goed of ruim voldoende terug. Na school liggen de kids soms de hele middag in de rivier. Ze nodigen iedereen uit om mee te zwemmen, altijd een gezellige boel met veel gegil en lol. We hebben zin in blauw water, alleen jammer dat dat zout is, hier is het water nog lekker zoet.
Na school maak ik yoghurt, maak schoon, doe ook voor de zoveelste keer een laatste was. (Nu hebben we nog de luxe van water en stroom op de steiger en dus wil ik zo veel mogelijk schoon meenemen als we hier weggaan. Wie weet hoe lang het duurt vaardat we weer in een haven liggen.) Ik ga zo de boot poetsen want die is door het bruine water echt niet meer wit te noemen. En zo zijn er weer een dag in ons suriname bestaan voorbij.
Maar maak je geen zorgen. Tussendoor geniet ik wel van al het groen om mee heen, liggen in de hangmat op het voordek. Best lekker, dat lesje surinamisering.

Share this Post

4 Comments

  1. O wat balen dat het zo lang duurt. Maar dan maar een leuk nieuwtje vanuit Nederland: als jullie in augustus terugkomen hebben we hier een koning! Met zijn eigen koningin natuurlijk en koningsdag op 27 april. Kuskus xxx

  2. Volgens de laatste berichten hebben we op 30 april een koning.
    75 jaar geleden kwam de Nederlandse kolonie in HongKong bij elkaar om de geboorte van Beatrix te vieren. De kinderen allemaal in klederdracht. Ik had een heel mooi boerenpakje aan met echte klompjes, 9,5 maanden oud. Waar zullen jullie zijn op 30 april? In een van onze overgebleven koloniën? Pardon, provincies of zo. Groot feest dus. Zorg dat je er bij bent,lekker uitgerust.

  3. ha, zelfs op zulke dagen lukt het roos niet om eens echt niets te doen;)
    als jullie maar genieten. bactroban is daar trouwens ook vast zonder recept te krijgen?!
    lieve kus, jorindel

  4. Hoe komt Thieu aan die knobbel? Enfin, misschien best goed dat je even op die stagen moet wachten. Zal toch best een klus zijn om die aan te leggen, en met die arm even beter om een dag of zo te genezen. Good luck met alles, en geniet van je schone was:)

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*
*