Mfransen/ December 31, 2012/ Mathroos, Rondje Atlantic 2012-2013/ 5 comments

Suriname is een (letterlijke) warme deken. Na 16 dagen op zee ontvangt ze ons met open armen, we komen langzaam weer bij.

De eerste paar dagen liggen we voor anker op de suriname rivier vlak voor het Torarica hotel midden in Paramaribo. Via dit vijfsterren complex lopen we zo het centrum in. Het nadeel is dat er sterke stroming staat op de rivier en dat we vier keer per etmaal een andere richting op dobberen. De twee ankers zijn dan ook echt nodig en we kunnen niet te lang van de boot, we hebben al veel verhalen gehoord van boten die hier van hun anker slaan.

Als we een dag liggen komen de Dixbay en de Sailaway bij ons liggen, een leuk weerzien met veel champi om te vieren dat we het allemaal gehaald hebben. Met drie gezinnen verkennen we de stad. Op eerste kerstadg is het heel stil in de stad, maar een terrasje aan het water is vol leven, we gaan daar wat drinken. Goede plek om ‘de Suri’s’ goed te bekijken. Wat een volk, zo kleurrijk, vol leven, zo divers van afkomst. We wanen ons in een hele andere wereld, maar we praten nederlands. Ik realiseer me hoe frustreren ik het gevonden heb om al die maanden met handen en voeten te moeten communiceren. Je bent daardoor zo beperkt in je contact met de locals.

Op tweede kerstdag hebben de kids een kinderkerstontbijt op de Sailaway. Terwijl we koffiedrinken en genieten van de omgeving gaat ons ankerarm af, we krabben (zitten dus niet meer zo stevig vast). We besluiten om te vertrekken, wat we eigenlijk al van plan waren. Verderop de rivier ligt Domburg en daarachter schijnt een heuse haven te zijn. We maken een mooie tocht de rivier op. Die wordt steeds smaller en het oerwoud dat tot aan het water loopt, komt steeds dichterbij. Bijzondere vogels vliegen om de boot heen, we zien een grote groep roofvogels hoog in de lucht zweven. Wat een overweldigende natuur hier. Zo anders dan de dorre droge eilanden die we afgelopen maanden gezien hebben. Regelmatig komt er een korte regenbui over die de vochtige lucht weer wat opklaart.

We varen door naar het gebied dat Waterland heet, daar is een haven gebouwd. Hij is nog niet af, maar op aandringen van de boten die er graag willen liggen, is het er vol. Het is een kleine haven met een kleine stijger, midden in de rivier. Op de kant wat mooie appartement die je kunt huren, een klein strandje, een barretje. En er is nog een plaatsje vrij… daar kan de Waltzing Mathilda liggen. Het gaan liggen had nog wat voeten in de aarde; door de heftige stroom van de rievier kwamen we niet zonder schade aan de boot de box in. De paal van de windmolen bleef achter een andere boot haken en is krom. We besluiten na twee mislukte pogingen de boot voor anker te leggen en te wachten tot de stroom minder is. Daarna legt Mathieu de boot zo in de box zonder een centje pijn. En ja nu liggen we. Wat een luxe na al die dagen op zee en voor anker. We hebben water en stroom en hoeven ons geen zorgen te maken over het anker. We slapen de eerste nacht nog lekkerder!

Wat een mooie plek! De kids kunnen hier hun eigen gang gaan rennen af en aan en, heerlijk. Aan het einde van de steiger ligt een enorme boot met een meisje erop. Ze heeft erg veel aantrekkingskracht want ze heeft een mega grote slaapkamer, veel speelgoed en heel veel verkleedjurken. Ik weet niet hoe we ze nog los kunnen weken daar… Op het terrein zitten veel vogels, maar ook slangen en gifkikkers en in de rivier zwemmen piranha’s. De locals doen daar niet moeilijk over dus wij ook niet. Er zijn nog nooit ongelukken gebeurd. We vertellen de kids dat ze niet in het hoge gras moeten lopen en de dieren met rust moeten laten. En hop daar gaan ze weer!

De mannen (Mathieu en Thijs) gaan naar Paramaribo om de auto van Jeroen op te halen. Dat is wel nodig hier, want we zitten hier echt in de middle of nowhere. Ze klaren meteen in. Dat schijnt nogal een gedoe te zijn, dus ik ben benieuwd naar de verhalen las ze straks terugkomen. Ik maak de boot verder schoon en doe de was/ laat de was doen van de afgelopen weken. Dat is best lastig, elke keer al sik om me heen kijk wil ik gaan zitten om te genieten. Wat een landschap, we liggen midden in het groene grote bos. Mangrove bosjes aan de kant, een volle maan boven de rivier. Ik kan hier dagen blijven zitten. We zullen plannen maken voor de komende weken. Er is hier zoveel te doen en te zien, we moeten keuzes maken.

Share this Post

5 Comments

  1. Gelukkig nieuwjaar! We wensen jullie een prachtig vervolg van deze reis. Veel liefs vanuit een nog steeds knallend (en lallend) Den Haag.

  2. Gelukkig Nieuw Jaar! Hopelijk wordt er ergens iets van vuurwerk af gestoken wat jullie kunnen zien. Het klinkt alsof jullie in een tropisch paradijs zijn! Geniet lekker van alles – vooral alle verse groente en fruit. Liefs uit Kauai….ook een tropisch paradijs:)

  3. Hallo lieverds, gelukkig nieuwjaar! Wat een bijzondere plek om het nieuwe jaar in te luiden, was er nog wat vuurwerk? Ik volg jullie verhalen met grote regelmaat en vind het super om te lezen. Ik ben zo blij voor jullie dat het allemaal zo gaaf is, en ik ben heel trots op jullie dat jullie dit doen. En ja Roos, laat die was maar even liggen, om te genieten! Hele dikke kus vanuit een “stom nat Nederland” 🙁 xxx

  4. Hallo zeebonken!!!

    Een heeeeeeel spetterend nieuwjaar en geniet van suriname!
    Groetjes van de cruise-jes

    Jaap yvon en kids

  5. Hallo Roos, Mathieu, Fien en Max. Ook van mij de allerbeste wensen voor 2013. Begon me alweer een beetje ongerust te maken. Een paar dagen geen bericht, maar deze mail maakt alles weer goed. Wat zijn er toch fantastische plekken op aarde. Gisteren ons jaarlijks oud en nieuw gevierd bij de Oldemannen. Heel veel vuurwerk alom en een grote stapel pallets en kerstbomen als “vreugde vuur”. Buik vol met champagne, wijn en oliebollen, appelflappen, beignets, salades, ik maak gehaktballetjes in indische saus, weer op huis aan in striemende, koude, natte, regen, met tegenwind. Ach, je kan niet alles hebben. Enjoy, Hans

Leave a Reply to Jaap,yvon,daan en sjors Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*
*