Sinds we ons erbij neergelegd hebben dat het repareren van de boot enige tijd in beslag zal nemen, genieten we en werken we hard.
Mathieu staat al vroeg naast zijn bed om allerlei kleine en grote klussen te doen. Dingen die onderweg kapot gegaan zijn, maar ook veel dingen die al in Nederland op het lijstje stonden en waar we niet aan toegekomen waren. Soms is hij op zoek naar onderdelen en een halve dag op pad om alles te vinden. We kopen na lang wikken en wegen toch ook een nieuwe bijboot. We worden te vaak nat met onze oude. We stoppen wel op tijd en borrelen dn met de kids, we maken grappenover hoe de boot beter terugkomt dan hij bij vertrek was.
Aan de scheur onder de boot wordt elke dag gewerkt, het slopen was wel ‘ zenuwslopend’. Als ze met slijptollen de onderkant van je boot bewerken dan zit je niet rustig. Maar ze weten heel goed wat ze doen, Stuart (een amerikaan die hier is blijven hangen) en Reagan (een hele aardige Trini). Ze doen alles heel professioneel en heel netjes. Elke dag maakt Mathieu een film om het proces goed vast te leggen, leuk voor later zullen we maar zeggen.
De afgelopen dagen heb ik Stuart geholpen met het weer opbouwen, dat is het leuke deel. Alle gaten worden weer opgevuld. Samen hebben we alles gekit, geschuurd ed. Leuk om te doen, ik leer erg erg veel van. We hebben contact met Dick Zaal (ontwerper van de boot) en Contest om na te gaan hoe we reparatie het beste kunnen doen. Alles wat we doen is precies volgens hun aanraden. De boot kan er hierna weer 25 jaar tegen! Als alles goed droogt dan gaan we morgen nieuwe lagen glasvezelmatjes erop leggen. Dat is wel preciziewerk, dus dat doen de heren weer samen. Daarna kunnen Mathieu en ik gaan schilderen en kunnen we hopelijk halverwege volgende week weer het water in.
Gisteren gebeurde er niets, toen moest de kit drogen. We hebben de kans gegrepen en een auto gehuurd, samen met Ben en Ingrid van de Blabber gaan we het eiland bekijken. En wat een geweldige groene weelde. We hebben langs een schitterende, indrukwekkende noordkust gereden, heerlijk gezwommen op een mooi strand, Maracas beach. Daar hebben we de locale lekkernij, bake and shark gegeten. Haaienvlees in een krokant gebakken jasje. Heerlijk! Daarna zijn we landinwaarts gereden en heel lang door het tropische woud gereden. Om de haverklap zagen we iets dat we wilden bekijken, uitstappen dus. Veel fruit; sinaasappels, bananen, broodfruit, kokosnoten en cacaobonen. Het probleem was alleen vaak dat de boom op een onmogelijk plek stond en we niet bij het fruit konden komen. Of heeft de Zeemuis alles al geplukt? We hebben een wandeling gemaakt naar een riviertje, helder water dat door de groene wereld kronkelt. Er zitten wat stroomversnellingen in, de falls.  Helaas viel Max bij het oversteken door de sterke stroom in het water, nog voor hij zijn zwembroek aan had. De rest van de middag heeft hij gewikkeld in een handdoek in de auto gezeten. Ver na sluitingstijd kwamen we bij het Asa Wright centre, het beste birdwatching centre ter wereld volgens de Lonely Planet. Er komen mensen van over de hele wereld naar de grote hoeveelheden bijzondere vogels kijken, dus dat wij wilden ook wel even zien. Gelukkig hadden we Ben en Ingrid bij ons en Ben stapt gewoon naar binnen. We mochten nog even komen kijken. een mooi oud, koloniaal huis met een geweldig grote veranda met een verbluffend uitzicht. Eindeloze gronde heuvels strekken totaan de zee. En vlak voor ons vliegen de meest mooie kolibri’s en andere vogels. Heel jammer dat we geen tijd hadden om een wandeling te maken tussen de vogels.
Tegen de tijd dat we uit het oerwoud kwamen, was het donker. We komen meteen in een andere wereld van Trinidad, die van veel auto’s en veel shopping malls. Gelukkig maar want de kleren van Max zijn verre van droog en we hebben honger. Ik race een winkel in om snel wat te kopen en hij vindt het zowaar mooi. We gaan eten bij Pizzahut, waar de airco lekker hard staat. Alleen op de wc  hebben we het niet koud, daar staat de airco niet aan…. Op de weg naar huis vallen de kids al heel snel in slaap, weer een dag vol indrukken. We hadden eigenlijk ook nog het teermeer en de rode ibissen bij zonsondergang op de planning staan, maar dat is niet gelukt. We overwegen om de auto de rest van weekend te huren om deze dingen nog wel te kunnen zien, maar er zijn nog teveel klussen. Trinidad is een geweldig mooi eiland. Jammer dat ons beeld van Trindad door alle verhalen over criminaliteit wat vertekend was. Ik zou hier graag nog een paar dagen de prachtige natuur bekijken. Dat, samen met de altijd vriendeljike mensen en de heerlijke temperatuur maken het tot een fantastische plek.