De motor staat weer aan. Het water is zo glad als een laken, er staat alleen weer de slome zeedeining die ons heel regelmatig hoog optilt. We zien Jan van Genten om ons heen en vinnen van maanvissen.
Ik werk een paar uur aan foto albums, wat een hoop werk. De kids spelen restaurant voor lunch, ik mag van een echte menukaart bestellen. Max schrijft het op in een boekje en Fien maakt het in de keuken. Helaas wordt er vanuit de keuken geroepen dat er iets mis is met mijn bestelling, in het eerste pakje ‘pain grillee'(nog uit St Maarten) zitten beestjes. De eerste keer dat we beetjes ergens in hebben. Nou ja overboord dan maar. Het tweede pakje is OK. Ik krijg prima opgediend door ober Max, die daarna gelukkig gezellig met ons mee komt eten, evenals Fien de kok. En wat een manieren hebben die kids ineens, al die tijd weten ze toch stiekum hoe het hoort haha!

Na de lunch maak ik met de kids allemaal knutselwerkjes, dingen die we al die maanden aan boord hebben krijgen opeens aandacht; vilt, lint…Verder verklap ik niets, het blijft een verassing voor bij thuiskomst. We zitten met z’n vieren in de kuip want het is eindelijk weer eens wat lekkerder weer met zon.

We komen onder de 100 mijlgrens, wow het schiet op. Nu nog 62 mijl te gaan! Morgen zijn we er. Echt een raar idee, voor het eerste dat we een land voor de tweede keer binnenvaren. We hebben er erg veel zin om nu ook wat meer tijd in Engeland door te kunnen brengen. Alles is zo goed geregeld hier lijkt het. We horen weer een actieve coastguard, die boten ook tot de orde roept, lang niet gehoord! We zien steeds meer tankers en grote vissers, het is weer echt uitkijken en opletten tijdens de wachten.

Ik ga weer even buiten kijken, tot morgen allemaal!

liefs Roos