Mfransen/ February 1, 2013/ Mathroos, Rondje Atlantic 2012-2013/ 2 comments

Na een laatste avond in Paramaribo zijn we vanochtend vertrokken. Gisteravond lagen we op dezelfde plek als waar we de eerste nachten in Suriname voor anker lagen, vanaf daar loop je zo de stad in. Fien vond het leuk dat we nu al zo vaak in Paramaribo geweest zijn dat het al heel vertrouwd voelt.
Maar er is een tjd van gaan. En die is vandaag. Met het tij mee worden we het laatste stuk van de suriname rivier uitgespoeld, richting zee. Dat het een hobbelige rit zou worden wisten we van de boten die ons voor gingen. Er is best veel wind en we moeten aan de wind varen, dus we liggen veel op een oor. Regelmatig worden we door de golven opgetilt. Wennen we moeten we zeker. Na een maand aan de wal zijn onze zorgvuldig ontwikkelde zeebenen verdwenen. We wapenen ons tegen zeeziekte met pillen en pleisters, dat lijkt te lukken.
Langzaam wordt het water weer helder en groenig, de modder kleur laten we achter ons. De zeilen zijn gereefd en het gaat nog steeds hard en bonkig. We moeten 490 mijl varen, zullen daar drie dagen over doen. Voorlopig gaat het voorspoedig, regelmatig tikken we 9 knopen aan, dat is lekker snel. Morgen is minder wind voorspeld, dat zou wel lekker zijn. Nu even de kids installeren op de banken in de salon, daar slapen ze tijdens de oversteken. Dan ga ik ook slapen, Mathieu heeft de eerste wacht.

Share this Post

2 Comments

  1. Succes met zeeziekte – hoop dat jullie gauw weer gewend zijn aan al het heen en weer geslinger.

  2. Wauw Roos, we genieten enorm van jullie updates. Veel plezier inde cocoon de komende 3 dagen! Liefs Steef en familie (door de film mijn vader is een bankrover en jullie verhalen over Suriname is het land heel dichtbij gekomen. Leuk wat jullie reis ook bij onze kids teweeg brengt!)

Leave a Reply to Luuk Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*
*