Het is weekend en we nemen ook vrij van klussen. Zaterdag gaan we boodschappen doen. Van iedereen horen we dat de supermarkten op de eilanden die komen steeds duurder worden, dus nu is het inslaan geblazen. Eerst naar de markt in Port of Spain , een grote markt net als we al vaak gezien hebben. Deels in een grote hal, deels buiten. De sfeer is hier erg relaxt. We komen wat laat en sommigen mensen ruimen hun stallen al op, maar ze verkopen ons graag nog wat fruit en groenten en maken een praatje. Trini’s zijn ontzettend gezellig mensen met een goed gevoel voor humor. Al snel ligt de achterbak van de rammelende huurauto vol met verse groente en fruit.

Daarna gaan we naar Charlottestreet in Port of Spain, de winkelstaat. op zoek naar wat nieuwe broeken voor Mathieu, want hij heeft er geen een meer die nog heel of zonder olievlekken is… Parkeren op een piepklein braakliggend terrein tussen de winkels tegen betaling natuurlijk. Dit soort bedrijfjes worden heel vaak door Hindoestanen bedreven, slimme ondernemers zijn dat. Inmiddels zijn we eraan gewend dat we de enige blanke mensen zijn en het is een drukke shopdag, ook voor de Trini’s.

We gaan snel door naar de volgende shopstop: de PriceSmart. Dit is een soort Makro. We hebben geen pas dus die kregen we te leen van Stuart, met een behoorlijke hoeveelheid fantasie lijkt zijn foto op die van Mathieu op een slechte ochtend na een avond doorzakken tijdens zijn studententijd….  We komen wat andere zeilers tegen en Mathieu biedt aan om met de kaart van Stuart hen te helpen af te rekenen. Tja en toen viel hij door de mand, hij wist zijn eigen geboortedatum niet eens en leek niet erg op de foto… is this card really yours? Nou ja dan maar eerlijk het verhaal vertellen. Cruisers komen vaak veel kopen, dus er werd een oplossing gevonden. Voor deze ene keer mochten we met de speciale ‘ cruiserskaart’ afrekenen. Normaal mag dat alleen op woensdag want dan rijdt er een busje vanaf de haven naar de winkel. Met een kar volgeladen met blikjes, sapjes, muesli en mueslirepen, cerial, lang houdbare melk, yoghurt, blikken soep, ed zat de achterbak echt vol.

De laatste stop was de mall. alsof we helemaal in Amerika zijn; roltrappen, fonteinen, dure winkels. Na enig zoeken vinden we goedkope slippers voor Thieu en mij, je kunt hier echt niet zonder.  Bij de boot alles nog de trap op slepen, alles onder de banken wegstoppen en we kunnen we weer een paar maanden tegen, we zitten weer vol en zijn klaar voor de dure eilanden die komen.

Zondag hebben we de hele dag in de natuur besteed, die is in Trinidad erg mooi. Rond de haven is het bergachtig en heerlijk groen, vlakbij is een mooie wandeling naar een waterval, de Edithfalls. We parkeren bij de golfbaan en lopen door een bos van enorme bamboestruiken, palmen, en allerlei andere boomsoorten waarvan ik de naam niet ken. Overal groeien kleine of grote bloemen verstopt tussen het groen en samen met het invallende zonlicht geeft dat een mooi beeld. De waterval heeft niet veel om het lijf, het is te droog. Maar het is een mooie kleuterpartij door de droge bedding omhoog. En heerlijk om zo in de natuur te zijn, in plaats van de boatyard. (Vantevoren had men ons raar aangekeken dat we deze wandeling met slippers aan wilden doen. tja aan het begin van de reis haalden we nog onze wandelschoenen onder ons bed vandaan, terwijl alle locals op slippers liepen, maar hier is dat dus omgekeerd).

Na de wandeling reden we door naar Maqueripe, een kleine baai met een mooi strandje. Leuk om in het weekend te zijn, want dan stikt het van de Trini’s. Ze maken er een hele dag aan het strand van, inclusief stoelen, koelboxen, dozen met kip van KFC… Er kunnen weinig mensen echt zwemmen, dus iedereen die het water in gaat staat, zit of ligt aan de rand van het water. Vanaf boven had ik mooi uitzicht op de baai en kon ik goed zien hoe de blonde kids en Mathieu stiekem bekeken worden door de mensen om hen heen.

Via de highway langs Port of Spain en de westkust rijden we door naar Coroni bird sanctuari. Hier kun je de zeldzame rode ibis zien tijdens een boottocht door het mangrovebos. We maken een leuke tocht en zien vissen met 4 ogen (ja echt, geen ogen in het achterhoofd, maar een paar voor boven en een voor onder water), krabbetjes, witte en blauwe reigers, een slang (brr), roofvogels en natuurlijk heel veel rode ibissen. Wat een schitterend gezicht als ze in grote zwermen aan komen vliegen bij het mooie licht van de ondergaande zon, tegen de groene bergen. Ze vliegen allemaal naar hetzelfde eiland waar ze overnachten. Overdag gaan ze terug het mangrovebos om eten te zoeken. Als het eiland bijna rood zit gaan we terug.

Als we terugrijden naar de boot zijn we blij, we hebben toch wel weer een stukje van dit mooie eiland bekeken. Nu de komende dagen nog hard aan de boot werken en we kunnen naar het volgende eiland; Grenada.