Een paar dagen zijn we nu terug. De kids hebben weer door de straat gefietst en bij vriendjes gespeeld, we praten bij met buren, zoeken vrienden en familie op. Bijpraten op mijn werk, boodschappen doen, alles is heel vertrouwd. Toch voelt mijn hoofd nog watterig en lijkt het alsof ik al die vertrouwde dingen door een rare bril zie.
En na een ochtend vroeg bij het immigratiekantoor van de gemeente wonen we weer ook in Den Haag.
Veel hebben we nog niet uitgepakt. We hebben eigenlijk alleen nog maar wat keukenspullen en de bedden van zolder gehaald, de rest van de spullen staart ons aan. We hebben geen behoefte om meteen alle spullen boel naar beneden te halen. Het huis is nu leeg, ristig en licht. We missen de dingen ook niet. Ondanks de enorme opruimacties voordat we weggingen, zien we nu nog veel dat eigenlijk wel weg kan. We hebben het een jaar niet gemist. Daarbij hebben we behoefte aan geld dus alles wat we op marktplaats verlopen is mooi meegenomen haha.
We pakken de kinderkamers aan. Bij Ikea kopen we in de koopjeshoek een nieuwe hoogslaper voor Fien. Ze wil wit met blauwe muren. Die zijn na zes jaar wel aan een schilderbeurt toe, dus ik sta in mijn oude kloffie te schilderen. Max wil het oude bed van Fien maar dan wel blauw, dus ook nog een schilderklus. Mathieu probeert onze vaste telefoon weer aan de praat te krijgen maar dat lukt niet, alleen mijn I phone doet het nog. We krijgen de oude mac van Eline dus we hebben wel weer een goede computer gelukkig.
Eigenlijk doen we hetzelfde als onderweg; klussen, langs immigratiekantoren en socializen haha!
Maar jullie hebben geen boot. Wat dacht je van een bootje uit de speelgoed winkel en fantaseren in bad of de sloot voor jullie huis?
Doe maar lekker rustig aan, de drukte komt vanzelf weer, sneller waarschijnlijk dan je eigenlijk zou willen. Ik wil jullie graag weer even ‘in het eggie’ spreken, maar op welk nummer kan ik jullie nu bereiken? Mijn sms-bericht is denk ik ergens blijven hangen…
Lieve allemaal,
Wat ontzettend fijn dat jullie weer heelhuids thuis zijn.
Sorry dat ik er niet was ad kade om jullie welkom te heten. Ik kwam zelf net terug uit mijn geliefde Sri Lanka.
Ik sluit me aan bij het bericht van Paulien: waar zijn jullie te bereiken? Of hou je dat nog lekker even geheim. Zou’k doen… lekker rustig 😉
Gna….
Liefs Lot
Voor iedereen die ons wil bellen: als het goed is hebben we vanmiddag allebei weer een eigen mobiel op onze oude nummers. De vaste telefoon geeft nog wat kuren maar als het goed is gaat die het binnenkort ook weer doen