Tag: <span>klussen</span>

Najaar 2011

We strepen het lijstje verder af

We realiseerden ons net dat we als anderhalve maanden geen bericht gepost hebben! Alsof we al die tijd niets gedaan hebben… Even een snelle update.

We hebben een geweldig gesprek gehad op school. De directeur was erg enthousiast en wil onze reis gaan inzetten voor allerlei leszaken en onderwerpen. Had al gecheckt wat een ticket naar Tobago kost om langs te komen. Hij schrijft de kinderen in bij de Wereldschool en wil ook nog wel met ons in gesprek met de leerplichtambtenaar als blijkt dat dat nodig is. Fantastisch die betrokkenheid en enthousiasme over ons plan. Weer een belangrijk item van onze lijst afgevinkt!

Ondertussen is Mathieu druk bezig met de klussenlijst. Dat blijft balanceren tussen wat er echt nodig is en het geld dat we hebben.  Uiteindelijk blijft er nog een behoorlijke lijst over van zaken die toch echt moeten; we kunnen niet weg met lekkende ramen en ditto roerkoning, de windvaan moet op de achterplecht kunnen, we moeten zonnepanelen kunnen ophangen, electra  goed zijn.. en zo nog wat zaken. Een van de grootste, en potentieel duurste, klussen is de motorrevisie. We blijken een echte Volvo Penta te hebben en dat maakt reviseren niet makkelijker. We winden gelukkig in Meppel een bedrijfje wat de revisie wil doen.

De SSB radio en windvaan worden op marktplaats gekocht en we zetten onze oude spullen ook op marktplaats om op die manier wat geld terug te halen.

Mathieu heeft dit weekend de boot leeggehaald; de zolder ligt weer vol met kussens, de keuken puilt van alles wat er nog aan boord stond en in de gang liggen nog laarzen, pakken en reddingsvlotten. Af en toe vraag ik me af hoe we de verhuizing naar de boot gaan doen als we daar een jaar op gaan wonen. De ‘kleine’verhuizing aan het eind van het zeilseizoen zet alles al op z’n kop.

De boot ligt nu bij Offerhaus in Middelharnis waar druk geklust gaat worden de komenden weken! En dan zijn er weer wat zaken van het lijstje af… (en dan zijn er ook nog maar een paar maanden te gaan…

Mathroos

Middelharnis

We liggen sinds begin april in Middelharnis aan de steiger bij Offerhaus. Het was al een tijdje gepland maar door onze antifouling belevenissen (zie pagina “antifouling remover“) waren we wat vertraagd. Het is overigens niet Offerhaus die het werk verricht maar Frits van Kooperen van ANF Jachtservice. Vorige week heeft Frits de startmotor en dynamo gedemonteerd want deze was nu toch echt aan een revisie toe. Hierdoor was de motor rondom een stuk bereikbaarder en vorig weekend ben aan het krabben gegaan. Met een staalborstel werd de motor snel een stuk mooier en na insmeren met menie en een maandagavondschilderbeurt ziet de motor er nu weer een stuj beter uit. Afgelopen week is de startmotor er weerop gezet, gloeibougies en startaccu vervangen.

Vandaag ben ik met een auto vol spullen naar Middelharnis gereden, kussens, zeilen, vallen en lijnen en een gekeurd reddingsvlot. Aan het eind van de dag had ik een lege auto maar wel een mast met vallen en grootzeil, een gelakte kajuittafel. Kortom weer een stapje richting een de meivakantie.

This slideshow requires JavaScript.

Mathroos

De grote plons

We zijn weer de gelukkige eigenaar van een boot in plaats van het klusproject op de kant van de afgelopen maanden. Woensdagmiddag gingen zijn hebben we snel nog de laatste hand gelegd aan het onderwaterschip (in de was zetten en anodes erop schroeven) waarna we werden opgehaald door de grote botensleper. Het is toch weer indrukwekkend hoe je dan achter je boot aan wandelt. Max keek of het allemaal paste en zag dat het goed was. Fien legde alles vast op de gevoelige plaat (volgen zsm) nadat de bok was verwijderd werden nog snel de laatste stukken geschuurd en geverfd. Daarna te water, checken of er geen water binnenstroomde en voila: een boot!

Er moet de komende week nog wel wat gebeuren maar we kunnen weer varen en gelukkig is het weer goed dus het vakantiegevoel sloeg al weer een beetje toe gisteren.

This slideshow requires JavaScript.

Mathroos

Antifouling – het einde!

Samen met Joost stond ik afgelopen zaterdag rond half 9 bij de boot. We hadden van de week een gezamenlijke klus afgesproken. We zouden elkaar helpen met het in de verf zetten van de Waltzing Mathilda en de Sushi. Aangezien je op een dag toch maar één laag kan zetten is dat een win-win situatie.

Na wat eerste schoonmaak en nog wat plekken in de primer gezet doen we eerst de Sushi en daarna de Mathilda. Het is heerlijk weer en we zijn niet de enige die door het weer naar buiten zijn gelokt. De hele haven is ontwaak en overal wordt geschuurd en gekrabd, gepoetst en geschilderd. Toch wel blij dat wij wat eerder zijn begonnen en nu alleen nog de laatste loodjes hoeven te doen.

Aan het eind van de dag kijken we erg tevreden tegen twee zwarte onderwaterschepen aan. Het weer voor morgen is net zo goed als dat van vandaag dus we spreken direct af om morgen door te gaan en het meteen af te maken. ‘s ochtends haal ik in Middelharnis bij de Vries sails onze zeilen op en daarna begin ik met het in de was zetten van het bovenwaterschip. Begin van de middag komt de hele familie Geleijns een kijkje nemen in de haven. De familie Fransen laat nog even op zich wachten en dat kwam vooral doordat ik de sleutel van de auto had meegenomen….

Rond half vier zijn we klaar en is dit het resultaat met dank aan Joost! (Heb jij ook een foto van de Sushi, dan zet ik hem erbij)

This slideshow requires JavaScript.

Mathroos

Antifouling – deel 2

Na 100 manuren krabben, kwasten, schrapen was het vandaag eindelijk Zo ver: een redelijk effen groen onderwaterschip. Na het eerste contact vorige week op de HISWA mailde Adri visser van starbrite dat we van de week drie potten gratis af konden halen om het af te maken. Op vrijdagavond worstelde ik me door de spits om in het donker een flinke laag smurfensnot (zie vorige post) te zetten. Vroeg naar Ned. En vroeg weer op. Rond zonsopgang St. Ik weer naast de boot en het het werkt: de Antifouling vliegt eraf! Binnen twee uur is de stuurboordzijde klaar. Zaterdagavond doet Roos hetzelfde en zondag schrobben we de laster resten eraf. Kunnen we eindelijk gaan beginnen met de nieuwe lagen erop zetten: dat is voor volgend weekend.

Mathroos

Antifouling

Afgelopen week was het een voorjaarsvakantie die z’n naam eer aan deed. De hele week zou goed weer worden en dus goed weer voor een van de grote voorjaarsklussen: nieuwe antifouling onder de boot. Na lang wikken en wegen hoe dit aan te pakken  besluiten we maandagochtend naar Tijssen in Leiderdorp te rijden voor een paar potten “antifouling remover”. Volgens een video op internet een fluitje van een cent: even insmeren, twee uurtjes in laten trekken en je schraapt de oude antifouling zo van je boot. Bij het zien van video merkt Roos nog op dat het op dit soort video’s altijd makkelijker gaat dan in de werkelijkheid – het zullen profetische woorden blijken te zijn.

rond een uur of 11 zijn we in de haven waar we enthousiast de hele boot insmeren met de eerste twee potten “smurfensnot”. De afbijt is net zo blauw als die kleine vrienden en heeft de consistentie van … inderdaad dus de bijnaam is snel geboren. Eén uur later gaan we gewapend met een breed plamuurmes de antifouling te lijf en dat gaat niet zoals beloofd: Van eenvoudig schrapen is geen sprake en alleen met heel hard drukken krijgen we een heel klein laagje van de oude antifouling verwijderd. Dat was niet beloofd en het lijkt dus in de verste  verte niet op het filmpje. We bellen met Starbrite en die verzekeren ons dat we het echt alles goedgedaan hebben. Het enige wat we mogelijk niet goed gedaan hebben is dat we het te dun hebben opgesmeerd.

This slideshow requires JavaScript.

Dinsdag moet Roos werken en ga ik alleen naar de boot. Naast de montage van de verwarmingsbuizen, de nieuwe kranen, nieuw wierfilter, nieuw impellerschoef en luchtfilter heb ik buiten het roerblad in dikke lagen smurfensnot gezet. Over de dag verspreid smeer ik meerder lagen. Nadat ik 3 tot 4 lagen heb opgezet en afgehaald komt de groene gelshield-laag in zicht. Dat is alvast de eerste winst van deze actie: het onderwaterschip is goed beschermd tegen osmose door een epoxy gelshield laag. Maar een ding is duidelijk: dit gaat geen makkelijk klusje worden.

Woensdag, donderdag en vrijdag werken we stug door. We smeren, strippen, smeren en strippen etc. Langzaam maar zeker komt er steeds meer groene laag tevoorschijn maar het gaat erg langzaam. We besluiten om op de Hiswa maar eens even met de leverancier te gaan praten. Met de foto’s en de video wordt ook hem duidelijk dat we geen normale antifouling onder de boot hebben. Het is een zgn antifouling op met teflon (ja van de pannen) en die is extra sterkt. We krijgen te horen dat een werf hier normaal ca 1,5 week voor neemt. Nou dat klopt wel. Omdat we inmiddels al 7 potten remover van 2,5 liter er door hebben gejaagd zullen we het nog een keer proberen met een hele dikke laag die we er een hele nacht op laten staan.

Zaterdagavond rijdt Roos heen en weer om deze dikke laag er op te zetten en zondagochtend  ga ik kijken of het heeft gewerkt. En zowaar: het blauwe spul is nog steeds vochtig en het bestreken stuk gaat in één veeg vrijwel kaal. Alleen van de zwarte grondlaag blijven nog wat resten over. Dit lijkt dus de truuk! Al kost het wel nog wat meer potten afbijt. In het filmpje is te zien hoeveel vierkante meter we nog moeten. Morgen dus maar eens even bellen met Starbrite…

Mathroos

Bootklussen

De eerste klussen kunnen worden afgestreept. Vorige week zaterdagochtend vroeg afgesproken met Arne op Den Haag CS. Vandaar door een winderig Zuid-Holland naar Numansdorp gereden. Eerste klusje was meteen duidelijk bij aankomst. De zorgvuldig opgespannen zeilen hadden de storm niet overleeft. Die eerst maar eens opruimen. Na een bakje koffie aan de slag. Doordat ik nog geen tijd had gehad om de eerste materialen bij SVB te bestellen werd het vooral een “sloopweekend”. Onder het motto “dode dingen zijn niet de baas” demonteerden we kranen, oude waterleidingen, de salontafel, vloerdelen en een grootschootoverloop.

Voorafgaand aan dit weekend kreeg ik van de jachtwerf te horen dat de acculader toch echt overleden was. Nieuw klusje voor de lijst dus. De inderhaast gekochte acculader bleek een iets te grote. Na een gesprek met de vader van Arne bleek dat een acculader van ca 50A meer dan genoeg was voor onze accu’s. ‘s-Middags dus meteen even langs Kok gereden om een kleiner maatje te halen en op maandagavond direct achter de computer gekropen om de materialen voor volgende week te bestellen.

Afgelopen zaterdag rond 10 uur weer afgesproken in Numansdorp. Na een eerste inventarisatie begonnen met de nieuwe waterleidingen. Ook de nieuwe bleken iets stijver dan gedacht maar Arne’s verfföhn was dat snel verholpen. Nadat we de buizen op hadden gerekt met een dopsleutel hadden we ze er zo op. Daarna heeft Arne de Y-afsluiter geplaatst en heb ik me gericht op het koolstoffilter en de slangen daaromheen. Rond het middaguur zat het er allemaal netjes in.

Volgende klus waren de toiletten. Op verzoek van Roos werden de afvoerslangen vervangen en en passant meteen ook de pomphuizen van de toiletten. Nieuw toiletbrilletje erop en voila: nieuw toilet! De rest van de middag heb ik me gestort op het plaatsen van de acculader waarna direct het opladen van de enigzins ontlaadde accu’s kon beginnen. Zondagochtend nog even teruggegaan voor het afmaken van wat restpuntjes – met een dremel van je vader heb je een te klein gaatje zo een beetje groter – maar toe was het ook – met grote dank aan Arne – helemaal af:

This slideshow requires JavaScript.

Komend weekend staan de verwarmingsbuizen op het programma.

Uncategorized

Weekend vol mijlpalen

Het was een weekend met grote en kleine mijlpalen: deze zondag heeft Fien haar A-diploma gehaald. Vlak voordat vandaag het examenzwemmen ging beginnen werd het grote geheim onthuld: Alle kinderen die vandaag gingen zwemmen hadden vorige week bij het proefzwemmen al laten zien dat ze goed konden zwemmen dus vandaag hoefden ze het allen nog maar aan pappa’s, mamma’s, opa’s, oma’s, broertjes of zusjes te laten zien. Het duurde ook bij Fien even voordat deze boodschap echt doordrong maar het weerhield haar er niet van om nog even te echt te laten zien wat ze kon: eerst met kleren zwemmen, duiken en direct door een gat zwemmen, daarna 50 meter schoolslag en 50 meter rugslag, borstcrawl en natuurlijk uitgebreid watertrappelen. Daarna de uitreiking van het diploma en een mooie medaille. Morgen samen met Olivia, die haar B-diploma heeft gehaald, langs de klassen!

Het weekend begon op vrijdag met de afsluiting van de eerste helft van het schooljaar voor Fien en Max. Vrijdagmiddag om half 3 werden alle pappa’s en mamma’s verwacht voor het portfoliofeestje. Max kreeg van juf Daniëla het compliment “behendig” mee en ook Fien haar map zat vol met diploma’s. Na de nodige limonade en chips gingen we op weg naar Utrecht. Fien en Max gingen logeren bij Paulien en Iban, Felipe en Florian zodat wij naar hotel Woudschoten nabij Zeist kunnen gaan. Samen met zo’n 200 mede toerzeilers volgden we daar het jaarlijkse weekend georganiseerd door de Nederlandse Vereniging voor Toerzeilers. Het is een weekend voor en door de leden met modules waarvan de onderwerpen verband hielden met zeemanschap en navigatie. Zeilen naar Londen, weer en weersystemen, routering, dieseltechniek, Oostzee en een uitleg van een freeware navigatieprogramma waren allemaal nuttige modules voor de komend periode. Daarnaast gaven lunch, diner en ontbijt natuurlijk genoeg gelegenheid om met andere zeilers over onze plannen te praten. De laatste sessie en de zeilersmarkt moesten we in verband met het zwemmen aan ons voorbij laten gaan. Fien en Max vonden we terug als piraten met enthousiaste verhalen over een dag naar het Spoorwegmuseum. Al met al een leerzaam en succesvol weekend!

Mathroos

Dagje “Pech op het water”

In het najaar kreeg ik via via het nummer van Frits van Kooperen. Als oud ANWB-wegenwacht was hij na zijn vut een onderhoudsbedrijf voor de watersport begonnen. Afgelopen zaterdag organiseerde hij een een-daagse cursus Pech op het water vooral bedoeld voor watersporters die in geval van pech zelf hun motor willen kunnen repareren. Zeker iets wat ik wil kunnen voor onze reis

Na het afleveren van de zeilen voor onderhoud bij een nabijgelegen zeilmaker begeef ik me naar het opgegeven adres. Het blijkt een boerenschuur an de rand van Middelharnis. In een afgesloten hoekje van de schuur staan twee dieselmotoren opgesteld. Eromheen zitten een tiental medecursisten. Frits neemt het woord en verteld stap voor stap de werking van de motor: van het werkingsprincipe van de motor, cyclinders, kleppen, via brandstofsyseem en koelsysteem naar uiteindelijk de dynamo, accu’s en elektrische circuits. Er worden veel vragen gestel en het is duidelijk dat de een de afgelopen jaren meer zelf heeft gedaan dan de ander. Nut en noodzaak van jaarlijks onderhoud wordt duidelijk gemaakt: waarom besparen op filters, impeller en olie om zo het risico te lopen dat je motor er mee ophoudt. Als dat gebeurt gaat dat nooit op rustig water en loop je ook het risico dat je ergens strand of erger je schip vergaat. Het stond al in m’n onderhoudsplan maar ik weet nu ook waarom je het moet doen.

Na een ochtend theorie volgt na een heerlijke lunch met – door de vrouw van Frits – zelfgemaakte soep en heerlijke broodjes het praktijkgedeelte. Terwijl wij aan het eten waren heeft Frits beide motoren onklaar gemaakt en het is aan de groep cursisten om het defect op te sporen. Alhoewel door Frits aangebracht komen het zeer overeen met de werkelijkheid: gebroken draden, verstopte of gebroken brandstofleidingen. Allemaal met gevolg dat de motor het of niet doet of na een paar minuten tot stilstand komt. De belangrijkste les is eigenlijk om altijd bij de bron te beginnen: voor elektrische problemen bij de accu en voor brandstof bij de brandstoftank. Frits verkoopt iedereen direct een handig 12V spanningszoeker waarmee ze zelfs door draden kan meten (prikken).

Nadat de motoren weer goed draaien worden er nog een paar klussen zelf gedaan: oliefilter vervangen, impeller vervangen en als “piece de resistence” kleppen stellen. Bij het vervangen van de impeller word als pakking dik papier gebruikt. Duidelijk is dat on noodsituaties dit prima werkt. Het kleppen stellen is een precies werkje maar stelt eigenlijk niet heel veel voor. Merendeel van de cursisten lukt het dan ook prima. Ik moet alleen even op zoek naar de slinger waarmee ik de as kan verdraaien om te zoeken naar het zgn “tuimelmoment”. Gelukkig hoeft dit klusje maar eens in de vijf jaar te gebeuren dus het is meer nice-to-know dan need-to-know.

Daarna volgt nog een borreltje en een lekker hapje waar ik met Frits nog wat afspraken maak voor wat onderhoudswerk in maart. Vooral het feit dat hij zeer bereid is het werk te doen en tegelijk z’n kennis te delen maakt hem voor ons een zeer nuttige kracht in de voorbereiding van onze reis. Al met al een zeer nuttige dag die ik iedere booteigenaar kan aanraden.