…van dat gezin die gingen zeilen. Nou die gingen niet, tenminste niet vandaag. Omdat het vanochtend toch nog wel hard waaide gebruikte we de ochtend voor nog wat laatste boodschappen. Toen we daar rond het middaguur mee klaar waren en de sleutels bij de havenmeester wilde inleveren bleek dat we niet weg mochten omdat de verkoper van onze boot het havengeld nog niet had betaald. Bij de overdracht was afgesproken dat hij dit zou betalen maar hij ging daar nog even over bakkeleien. Hiermee zijn we tot de definitieve conclusie gekomen dat deze man echt met iedereen onderhandelt over wat hij moet betalen behalve met ons tot nu toe…

Toen het geld echter overgemaakt was, was de dag inmiddels te kort om de gewenste bestemming te bereiken en hebben we van de nood maar een deugd gemaakt en heb ik de hele buitenkant vand de boot schoongemaakt en is Roos met Fien en Max naar de speeltuin gegaan.

Het is voor ons allemaal een beetje onwerkelijk: zitten we hier ineens op onze eigen boot een boekje te lezen. We zijn erg blij dat onze plannenmakerij zo snel tot een zeer concreet resultaat heeft geleid. We kunnen het iedereen aanraden!

Morgenochtend kiezen we voor het eerst het ruime sop! (nu echt)