Een goed gesprek
Gisteravond hebben we de hele avond over onze plannen gesproken met Olav Cox. Olav is onder vertrekkers een bekende naam. Hij schreef een boek over de reis die hij met z’n vrouw en kind(eren) maakte op de Ritme. Hij heeft letterlijk van zijn hobby z’n werk gemaakt want hij keurt schepen en adviseert (potentiele) vertrekkers hoe ze een hun plannen kunnen uitvoeren.
We hebben uitgebreid gesproken over de voorbereiding, de te kopen boot en de te nemen route. Vooral over boot hebben we lang gesproken. Bij het kopen van de boot moeten we goed afwegen wat ons budget is, welke route we willen nemen en wat we achteraf met de boot willen doen. Vooral de notie dat als we onze reis willen eindigen aan de oostkust van de Verenigde Staten het wellicht verstandig is een boot te kopen die voor die markt courant is. Dit scheelt de last van het terugvaren. Voor wat betreft het type boot adviseerde Olav toch om de stalen knikspanten te laten voor wat ze zijn. De roestproblemen, vooral op plekken waar je niet bijkan, moet je niet onderschatten. Wat dat beteft komen de contests weer in beeld maar ook Bavaria’s en Hanse’s uit goede jaren zijn goede opties.
Ook wat betreft de route gaf Olav ons een aantal waardevolle opties: door bij de Atlantische oversteek iets zuidelijker te koersen doe je ook Suriname aan en heb je een wat langere en meer gevarieerde route door de Carieb. Ook de oversteek terug via Bermuda en de Azoren is wat hem betreft niets om tegenop te zien.
Het varen met kinderen heeft hem nooit bezwaard. Nu is het natuurlijk wel zo dat een windvaan als derde stuurman niet geheel onbelangrijk is maar het was Olav’s ervaring dat nadat je eenmaal ingeslingerd bent het vooral de veiligheid is waar je je op moet richten. Kinderen zijn – zeker tot een bepaalde leeftijd – heel flexibel in het meegaan. We hebben dat wel eerder gelezen: Kinderen voelen zich thuis waar de ouders zijn.
Al met al een goed gesprek!