Afgelopen vrijdagmiddag ben ik naar Numansdorp gereden om de motor op te halen. Uiteindelijk belsoten om de motor gewoon achterin onze eigen auto te laten zetten. Volgens de spec (van motor en auto) moet het kunnen. Toen ik bij Offerhaus kwam stond ons motortje al op de kant. Raar gezicht om een motor die zo krap ingebouwd is op je boot ineens op de kant te zien staan en om er gewoon om heen te kunnen lopen. Met de vorkheftruck de motor achterin gezet, met houten blokken gefixeerd en met spanbanden vastgezet. Daarna samen met Frits nog even de motorruimte bekeken. Dat smerige hok kunnen we nu eingelijk eens goed aanpakken: schoonmaken, opnieuw isoleren en al het kabelwerk netjes aanleggen. Ook meteen naar de stuurinstallatie gekeken. Zoals Olaf bij de keuring al zei zit er flink wat speling in en is het verstandig om eea ook nu aan te pakkenOp de terugweg kun ik natuurlijk zo aanschuiven in de file rondom Rotterdam en voorzichtig rijdend was ik rond 7 uur thuis.
De volgende ochtend stonden we al weer vroeg naast ons bed. Vandaag wordt in Eemnes de jaarlijkse vertrekkers dag gerganiseerd en die kans om mede-avonturiers te ontmoeten willen we natuurlijk niet voorbij laten gaan. Daarom rijden we ‘s ochtends eerst naar Meppel om daar de motor af te leveren en gaan we daarna door (terug) naar Eemnes.
Als we rond kwart voor acht eenmaal in Meppel zijn maken we kennis met eigenaar Marcel van de jachthaven – een aardige kerel met een sterke Drentse tongval. Terwijl we samen een kopje drinken druppelt het personeel binnen. Naast een jachthaven is het ook een werf waar ze een zelf ontworpen (drentse) kotter produceren. Daarna wordt met veel beleid de motor weer uit onze auto getild en op een pallet gezet. Ze gaan er deze week mee aan de slag en laten. Ik ben erg benieuwd hoe die er over een aantal weken uitziet.
Daarna rijden we door naar Eemnes. Het programma is al begonnen met het eerste droomverhaal maar we zijn gelukkig ruim op tijd voor het plenaire voorstelrondje. Naarons gevoel zit de zaal dit jaar voller dan vorig jaar en ook de groep vertrekkers met kinderen lijkt groter. Op onze oproep voor een kindervertrekkersdag in het voorjaar wordt enthousiast gereageerd.
De rest van de dag was erg gezellig en informatief. De sessie over veiligheid was erg informatief en ook het verhaal van Marieke en Martin van Gooswilligen was erg inspirerend om te horen. Alhoewel we de afgelopen periode natuurlijk wel met de boot bezig zijn geweest gaf het bijpraten met iedereen ons weer een enorme boost om onze droom nu echt in de praktijk te gaan brengen.
Dus vanaf nu weer meer berichten op ons blog!